بررسی و تحلیل متون ناظر به قیام در دوره غیبت

توضیح

در برخی از منابع روائی شیعه، روایاتی آمده که محتوای روایات این است که هر اقدامی در دوره غیبت کبری در جهت تشکیل حکومت و جهاد و مبارزه را جایز نمی‌داند. وظایف شیعیان در این دوره را، تقیه، سکوت، انتظار و عدم‌همراهی با هر قیام کننده بیان می‌دارد و سرانجام هر قیامی در جهت تشکیل حکومت را محکوم به شکست بیان می‌کنند در مقابل در منابع اسلامی دلائل عقلی و نقلی وجود دارد که مسلمانان ناگزیر به تشکیل حکومت و یا فراهم نمودن شرایط و مقدمات آن هستند با بررسی سندی و محتوایی این دو دسته از روایات نتیجه-ای که به دست می‌آید این است که.اکثر روایات منع قیام از جهت سندی ضعیف می‌باشند و از جهت محتوایی برخی از روایات از تحریفات بنی‌امیه و بنی‌عباس می‌باشد برخی دیگر مربوط به اخبار غیبی می‌باشد وعده‌ای از روایات مربوط به اشخاص خاص و زمان خاص می‌باشند، برخی دیگر از روایات تقیه‌ای می باشند در مقابل آیات و روایات امر به معروف و نهی از منکر، جهاد و دلائل عقلی حکومت در اسلام وقیام‌های مورد تأیید معصومین  از جهت متنی وسندی دارای استحکام می‌باشند و از هر جهت بر روایات منع قیام برتری دارند.
واژه های کلیدی: غیبت امام زمان، قیام های عصر امامت، حکومت اسلامی، ولایت فقیه، امربه معروف و نهی از منکر، غیبت کبری، تقیه، قیام، روایات منع قیام.