بررسی چالشهای فقهی و حقوقی سرپرستی کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست با رویکردی بر قانون جدید

توضیح

حقوق خانواده از دشوارترین حوزه های فعالیت حقوقی است زیرا سرنوشت انسان در میان است با وجود چالشها یی در قانون سابق و تلاش برای رفع آن در قانون جدید به چگونگی و حدود آثار ناشی از فرزندخواندگی که در تمامی روابط ناشی از ابوت و بنوت یعنی توارث،محرمیت،ولایت و حضانت پرداخته وبا اشاره به مواردی از قانون حمایت از کودکان بی سرپرست و بد سرپرست مصوب 1392 و شماری از شرایطی که برای سرپرستی این کودکان آمده است مانند سرپرستی کلیه اتباع ایرانی، سرپرستی زنان و دختران مجرد فاقد فرزند که باعث گسترش دامنه شمول سرپرستی و یا گسترش دامنه خانواده های فرزندپذیر گشته است که تأثیر بسزایی در تسهیل امر سپردن دارد و از سویی دیگر افزایش سن کودک، تعیین تعداد تحت سرپرستی و ...حمایتهایی است که این قانون در قبال کودکان انجام داده است عدم بهره مندی از ارث سرپرستان در قانون سابق باعث شد که قانونگذار به منظور تأمین منافع مادی کودکان جایگزینهایی از قبیل بیمه عمر ، تملیک یا تعهد بخشی از اموال وپرداخت مستمری از سوی صندوق های بازنشستگی قرار داده است .قانونگذار در باب ارث،حضانت و ولایت گامی رو به جلو را تجربه می کند اما در باب حرمت نکاح میان سرپرست و فرزندخوانده می توان گفت اگر چه منع قانونی و شرعی در این باره وجود ندارد لذا با هدف مورد نظرکه ایجاد محیطی شبیه خانواده طبیعی است منافات داشته و منشا حاکم شدن نگاه جنسی به فضای روابط افراد است.
واژه‌های کلیدی: کودک، کودکان بی سرپرست، فقه جعفری، حمایت خانواده، سرپرست خانواده، حضانت کودک، سیاست خانواده، حقوق اسلامی، نظام حقوقی