بررسی کودک‌آزاری در فقه و حقوق کیفری ایران

توضیح

یکی از آسیب های اجتماعی که جامع را تهدید می کند افزایش روزافزون پدیده کودک آزاری است. آزار کودک به معنای هر گونه آسیب جسمی یا روانی، سوء استفاده جنسی و یا غفلت و بی توجهی به نیازهای اساسی کودک می باشد.درسیاست کیفری و جنایی امروز،هرگاه بخشی از بزه دیدگان به دلیل شرایط جسمی یا روانی یا اجتماعی در معرض آسیب بیشتری باشند، قوانین کیفری حمایت بیشتری از آنان دربرابر تعرض مجرمین انجام می دهد،این درحالی است که در حقوق قدیم چنین گروهی حمایت کمتری دریافت می کردند.در قوانین مختلفی که ما در کشور خود داریم در رابطه با حمایت از اطفال به طور عام پیش بینی‌های خوبی شده است و شاید از این جهت کمتر مشکلی وجود داشته باشد اما بطور اخص،مخصوصا کودک آزاری دارای خلع های قانونی است که جا دارد قانون گذار توجه بیشتری نسبت به آن داشته باشد.دراین پایان نامه سعی شده تا جایگاه کودک آزاری در مقررات فقهی که قدمت تاریخی دارند را با وضعیت کنونی آن در حقوق داخلی وتحولات آن مقایسه و بررسی شود،در فصول این پایان نامه به بررسی مفاهیم،تاریخچه وعوامل کودک آزاری ،بررسی فقهی کودک آزاری و بررسی حقوقی کودک آزاری پرداخته شده است.
واژه‌های کلیدی: کودک، آزار، کودک آزاری، احکام فقهی و حقوقی