تبیین حقوقی و جرم شناختی عزاداری های نامتعارف

توضیح

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌در جوامع اسلامی و به خصوص در میان شیعیان، عزاداری برای معصومین علیهم السلام امری نیک و پسندیده میباشد و با مداقّه در آموزههای شرعی و اسﻼمی دریافت میشود که به وفور به تکریم و تعظیم شعایرحسینی و به طورخاص عزاداریها تاکید شده است. اما شعایرحسینی و عزاداریها نیز مانند بسیاری از مسایل اجتماعی و مذهبی دیگر از تحریف و کجفهمیهای برخی از عوام و خواص در امان نمانده است؛ به گونه ای که برخی از عزاداران به منظور عزاداری کردن اقدام به انجام اعمال و رفتارهای نامتعارفی مانند قمه زنی، تیغ زنی، قفل زنی، راه رفتن بر روی آتش و زغال گداخته، غلتیدن بر روی خرده شیشه و... میکنند و این قبیل رفتارها را مصداق واقعی عزاداری میدانند و معتقدند که، مرضی شارع میباشند. بدون تردید تفحص در بُعد فقهی اینگونه از عزاداریها و فهم دقیق ماهیت فقهی و کشف حرمت یا عدم حرمت آنها بر بُعد حقوقی مسیله تاثیر بهسزایی دارد از این رو در این پژوهش، سعی بر آن بوده که با ارزیابی ادله موافقان و مخالفان اینگونه از عزاداریها، صورت واضحی از جنبهی فقهی آنها ارایه شود و در گام بعدی ماهیت حقوقی این قبیل عزاداریها از حیث جرم یا انحراف بودن مورد بررسی قرار گیرند و همچنین به شرح و نقد رویهی قضایی موجود در این رابطه پرداخته شود و در وهلهی آخر در این پژوهش تﻼش شده تا با عینک جرمشناسانه شرح و تفصیل موضوع را ادامه داده و علل و عوامل گرایش افراد به اینگونه از عزاداریهای نامتعارف و راهکارهایی در جهت پیشگیری فرهنگی- اجتماعی از آنها ارایه گردد.
واژه‌های کلیدی: عزاداری‌های نامتعارف، قمه‌زنی، اخلال در نظم عمومی، تظاهر به عمل حرام، پیشگیری.