تبیین ماهیت فرزندخواندگی و آثار آن با تأکید بر قانون جدید

توضیح

فرزندخواندگی نهادی است که در زندگی انسان‌ها سابقه‌ای دیرینه دارد. پیش از اسلام در ایران نیز وجود داشته و بعداز ظهور اسلام با تغییراتی توسط قرآن وسنت امضاء شده است. برای شناخت بهتر این نهاد لازم است ابتدا به ماهیت آن بپردازیم پژوهش‌هایی که تاکنون صورت گرفته بیشتر به تفسیر موارد قانونی ومصادیق آن پرداخته‌اند اما ماهیت فرزندخواندگی را به صورت جامع مورد بررسی قرار نداده‌اند. درباره‌ی ماهیت فرزندخواندگی نظرات متعددی اظهار شده، برخی آن را ایقاع دانسته و برخی صرف یک رابطه‌ی حقوقی به حکم دادگاه می دانند. به نظر می رسد فرزندخواندگی یک عقد باشد و نه ایقاع یا صرف حکم دادگاه، چرا که نیازمند اراده ای دوطرفه است و هیچکس بردیگری ولایت ندارد، سیره‌ی گذشتگان نیز موید تلقی فرزندخواندگی به عنوان یک عقد است و مفسران قرآن نیز این نهاد را عقد تلقی معرفی نموده‌اند. فرزندخواندگی عقدی تشریفاتی است، مبتنی بر مصلحت فرزندخوانده بوده و لازم الاجراست و طبق قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست حقوق و تکالیفی را نیز برای طرفین ایجاد می‌کند. از جمله وظایفی که برای سرپرست مقرر شده تامین مالی آینده‌، پرداخت هزینه‌های زندگی، تربیت و نگهداری از فرزندخوانده است و فرزندخوانده نیز ملزم به رعایت احترام و اطاعت از سرپرست خود می باشد.
واژه های کلیدی: فرزندخواندگی، سرپرستی، عقد