تجسس حکومت اسلامی ازدیدگاه فقه اهل‌بیت (علیهم‌السلام) ومذهب حنفی (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

امروزه تجسس در امور دیگران، همچنان که به حکم اولیه دارای حرمت است، از لوازم امور امنیتی جامعه و استمرار حکومت اسلامی نیز به حساب می‌آید. بنابراین، ضرورت تبیین مرز بین حرمت و قلمر و جواز تجسس حکومت اسلامی از دیدگاه فقه اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و مذهب حنفی (از مذاهب اهل سنت) برای جامعه،حاکمان و کارمندان حکومت اسلامی پوشیده نخواهد بود. این پژوهش به منظور به دست آوردن ملاک حرمت و قلمرو جواز تجسس حکومت اسلامی در امور شهروندان،کارگزاران،شخصیت های حقیقی و حقوقی داخلی و خارجی از نگاه دو فقه مذکور تحقق یافته و با روش توصیفی تحلیل و استنباطی بر اساس ادله احکام(نقلی و عقلی)در فقه ، با یافته های چون همسو بودن فقه اهل‌بیت (علیهم‌السلام) وفقه حنفی ، درضرورت داشتن تجسس فی الجمله درحکومت اسلامی ، به این نتیجه رسیده است: از نگاه این دو فقه تجسس حکومت اسلامی درامور شخصی بدون ارتباط با مصالح اجتماعی، امور امنیتی و حکومتی، بر اساس حکم اولی دارای حرمت بوده و در صورت ارتباط داشتن ، چون تزاحم مصلحت فردی بامصلحت اجتماعی ویا درمواردی ازجهت ضرورت دشمن شناسی نسبت به شخصیت های حقیقی وحقوقی داخلی وخارجی ،جواز و گاهی هم وجوب را در پی دارد.
واژه‎‌های کلیدی: تجسس حکومت اسلامی، مشروعیت تجسس، حریم خصوصی، اطلاعات شخصی