تحلیل فقهی حقوقی محاکمات علنی در حقوق ایران و مصر
ایران (Iran) | حقوق (Law) | حقوق متهم | دادرسی اسلامی (Islamic Proceedings) | دادرسی کیفری | مجازات علنی | محاکمه ها (Trials) | مصر (Egypt) | مصلحت جامعه | نظام دادرسی
ناصر قاسمی
مرتضی نجفی اسفاد
تهران
۱۳۹۱
کارشناسی ارشد
20 ص.
فارسی
اجرای عدالت کیفری که هدف هر دادرسی جزایی است بدون برقراری دادرسی علنی فرصت ظهور نخواهد داشت علنی بودن دادرسی وضعیتی است که در آن عملیات رسیدگی به اتهام متهم با نبودن ایجاد مانع بر سر راه حضور افراد عادی و رسانه های عمومی تشکیل و اداره می شود این وضعیت امروزه یکی از مؤلفه های مهم دادرسی منصفانه و حقی از حقوق بشر در دعاوی کیفری محسوب می شود. عدول از اصل علنی بودن دادرسی جز در موارد مصرح در قانون شائبه نقض عدالت کیفری را به ذهن متبادر می سازد. دادرسی علنی متضمن فواید و مصالحی برای جامعه و حق فردی متهم می باشد لذا مصلحت جامعه و حق فردی متهم به صورت توأم باید به عنوان مبانی و موجبات نظری علنی بودن دادرسی کیفری مورد توجه و تبیین قرار گیرد.این پایان نامه در سه فصل جایگاه دادرسی علنی را در مراحل مختلف دادرسی، علت علنی بودن دادرسی و نحوه اجرای اصل و مستندات دادرسی علنی و استثنائات آن را در حقوق ایران و مصر مورد بررسی قرار می دهد.
واژههای کلیدی: دادرسی، علنی و غیرعلنی، حق متهم، مصلحت جامعه.
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد