توضیح

از مباحث مسئله برانگیز در جامعه کنونی بحث ارزش کار خانگی است. ارزش بالاتری که جامعه خواسته و یا ناخواسته به کار در خارج از منزل نسبت به ارزش کار زنان در خانه داده است، باعث می‌شود که زنان انگیزه بیشتری برای کار در خارج از منزل داشته باشند.‌ هدف این پژوهش، تبیین تمایز ارزش کار زن در دین مبین اسلام در مقایسه با دیدگاه‌ها و نظریه‌های متعارف ارزش و شناسایی نقاط اشتراک و افتراق و بررسی عوامل تأثیرگذار بر کار خانگی و اینکه کار زن در خانه را به‌عنوان کار اقتصادی به رسمیت بشناسند تا بتواند برای زنان حقوق، حق بیمه، بازنشستگی مبتنی بر شناسایی منابع تأمین مالی مختلف فردی و اجتماعی در نظر بگیرد. در ابتدا بر اساس نظریه‌های متعارف ارزش در اقتصاد متعارف (مانند آدام اسمیت،‌ ریکاردو،‌ مارکس و غیره)،‌ نگاه به ارزش کار زنان در چارچوب این نظریه‌ها تحلیل و از منظر مبانی و قواعد فقهی و حقوق در دین مبین اسلام و حقوق مدنی ایران تحلیل،‌ نقد و مقایسه شد. تحقیق بر اساس روش کتابخانه‌ای مبتنی بر نظریه‌های ارزش کار در اقتصاد متعارف و فقه اسلامی صورت گرفته است. با توجه به نظریه‌های ارزش در اقتصاد، اندیشمندان اقتصاد کلاسیک همچون اسمیت، ریکاردو و مارکس کارهای مادی زنان در خانه را ارزشمند می‌دانند اما توجهی به اثرات جانبی و معنوی کار زنان در خانه ندارند و ارزش نیروی کار را در ارزش مبادلاتی آن تعریف می‌کنند، همچنین کارهای معنوی زنان در خانه را ارزشمند نمی‌دانند. برخلاف نظریه‌های ارزش در اقتصاد، بر طبق نظریه‌های ارزش در اسلام ما اعتقادداریم کارهای مادی و معنوی زنان ارزشمند است و در دین مبین اسلام بر نقش کارهای معنوی زنان ازجمله مهم‌ترین کارها که تربیت است، تأکید شده است، همین تفاوت نظریه‌های ارزش در اقتصاد و اسلام، در نحوه محاسبه ارزش‌گذاری کار زنان در خانه هم تأثیر گذاشته و نحوه محاسبه را متفاوت می‌کند. در این تحقیق به این نتیجه می‌رسیم که ارزش نیروی کار از منظر دین مبین اسلام صرفاً ارزش مبادلاتی نیست بلکه ارزش ذاتی است و اسلام کار زنان در خانه را نه‌تنها ارزشمند، بلکه دارای ارزش اقتصادی می‌داند. با توجه به یافته‌ها می‌توان کار زنان در خانه را به‌عنوان اشتغال در نظر گرفت.
واژه های کلیدی: ارزش اقتصادی، کارگر، کار زنان در خانه، اشتغال.