ترور و عملیات استشهادی از منظر فقه و حقوق بشر

توضیح

«عملیّات استشهادی» و «ترور»، از پدیده‌هایی هستند که امروزه از سوی دولتها، جریانهای سیاسی، رسانه‌ها، پژوهشگران حوزه سیاست، فقه و حقوق، به‌طور اساسی، مورد توجّه واقع شده است. . از سوی دیگر، بسیاری از دشمنان و حتّی مسلمانان از عملیّات استشهادی با عنوان «عملیّات انتحاری» یاد کرده و اتّهام «تروریست» را متوجّه مسلمانان می‌کنند. از این‌رو برّرسی فقهی و حقوقی این‌دو موضوع و بازکاوی آن از نگاه فقه و حقوق در مسیر درک صحیح، ضروری به نظر می‌رسد. این‌پژوهش درآغاز به معناشناسی واژه‌های «ترور» و «عملیّات استشهادی» در فرهنگنامه‌ها علوم سیاسی و فرهنگ لغات عربی و بازخوانی مفاهیم مشابه و مرزبندی آنها با لغات قریب المعنی پرداخته و آن‌گاه پیشینه این مباحث در صدر اسلام را به بحث نشسته است . در بررسی‌فقهی، ادلّهعامّه و خاصّه از آیات، روایات، ادلّهعقلی، فروع فقهی، فتاوای‌فقیهانِ قابل استناد در ردّ «ترور» و جواز «عملیّات استشهادی» به طور جداگانه، ارائه شده است. در پایان هر بخش، مواد حقوقی مختلفی از حقوق بشر از دیدگاه اسلام و غرب به منظور اثبات مدّعی، مورد بررسی قرارگرفته است، تا حصول نتیجه نهایی را به صواب نزدیک‌تر کند
واژه‌های کلیدی: عملیات استشهادی، فقه، دفاع مشروع، شهادت، حمله انتحاری، حقوق بشر، ترور، قتل، بحران سیاسی