تصویرگری معصومین علیهم السلام از منظر فقه

توضیح

آشنا کردن عموم مردم با زندگی پیامبران و ائمه اطهار علیهم السلام از مهمترین مصادیق تبلیغ دین به حساب می آید و این آشنایی در هر زمانی باید با لحاظ مقتضیات آن دوره صورت پذیرد، رایج ترین روش در معرفی هر شخصیت در عصر حاضر تولید محصولات رسانه ای از جمله فیلم و سریال است لذا اصل فیلم سازی درباره زندگی معصومین ضرورتی غیرقابل انکار است امّا اینکه در این تولیدات آیا جایز است به نمایش مستقیم تصویر معصومین اقدام نمود و یا لزوم تولیدات رسانه‌ای درباره معصومین ضرورتاً موجب جواز ارائه تصویر و بازیگری در نقش ایشان نیست، مسئله ای است که جای تحقیق دارد.برای یافتن پاسخ این پرسش صرفاً باید به سراغ علم فقه (که پاسخگویی به چیستی حکم همه افعال مکلفین را بر عهده دارد) رفت تا با طی مراحل فنّی فقهی جواز یا عدم جواز نمایش تصویرمعصومین در فیلم و سریال مشخص شود.مخالفین و موافقین نمایش چهره معصومین و بازیگری در نقش ایشان در فیلم و سینما ادله ای را برای مدعای خویش ارائه داده اند؛ در این تحقیق پس از بحث درباره کلیاتی از فقه رسانه، برای اولین بار تلاش شده است تا ادله ارائه شده طرفین در قالب فقه تمام استدلالی مورد بررسی قرار گیرد.عمده‌ترین دلیل مخالفین نمایش تصویر معصومین این است که این نمایش مستلزم به ایشان خواهد بود؛ در این تحقیق بعد از بررسی تفصیلی ادله حرمت هتک در منابع فقه، درباره اینکه آیا تعریف هتک و پس از تعریف تطبیق آن بر مصادیق بر عهده مکلف است یا مجتهد تحقیق شده است و از مجموع آنچه گذشت این نتیجه حاصل شده که نمایش تصویر معصومین در فیلم و سینما در صورتی که از نظر عرف خاص متشرعه (که فقط از راه نظرسنجی معتبر کشف می گردد) موجب هتک نسبت به ساحت مقدس معصومین نباشد، جایز می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: تصویرگری، بازیگری، معصومین، هتک و وهن.