توزیع قدرت در اندیشه سیاسی شیعه، مطالعه تحلیلی از دو نظر فلسفه سیاسی و فقه سیاسی (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

قدرت همانند ثروت ، در هر نظام سیاسی تولید و توزیع میشود.توزیع قدرت در مقابل تمرکز قدرت قرار دارد، و (براساس این پژوهش ) دارای هشت شاخص مدرن زیر است : قانون‌گرایی، اصل انتخاب حکمرانان، اصل رای‌گیری و حکومت اکثریت ، تفکیک قوا، اصل آزادی و رضایت مردم، جامعه مدنی، محاسبه‌پذیری و بالاخره شمار و عدم وجود فره‌مندی هیات حاکمه.فلسفه سیاسی (غیرتحلیلی) و فقه سیاسی شیعه در مقابل شاخص‌های فوق میتوانند "ظرفیت سنجی" شوند، در واقع سوال اصلی این خواهد بود که چه نسبتی بین فلسفه سیاسی شیعه و نظریه ولایت مطلقه فقیهان (و دیگر نظریات مطرح در فقه سیاسی شیعه) در خصوص بحث توزیع قدرت و مهار آن وجود دارد؟ در پاسخ به سوال فوق، ابتدا رابطه فلسفه سیاسی و فقه سیاسی را (به عنوان کبرای پژوهشی) باید به بحث گذاشت و وجوه تقدم و تاخر هر یک را مشخص نمود.در درجه بعدی میتوان پاسخ سوال اصلی را براساس گرایشهای موجود در فلسفه سیاسی شیعه و نظریات نه‌گانه حاکمیت در فقه سیاسی شیعه پاسخ گفت ، و شاخص‌های هشت‌گانه و نظریات توزیع قدرت را ظرفیت سنجی نمود.هر چند نظریات فقه سیاسی شیعه (همانند قرائت مشهور از نظریه ولایت انتصابی مطلقه فقیهان) با شاخص‌های توزیع قدرت سرسازگاری ندارند، اما نظریه‌های فلسفه سیاسی و فقه سیاسی شیعه طیف وسیعی را دربر میگیرد، و در این بین برخی از آنها (همانند برخی گرایش‌های معاصر فلسفه سیاسی شیعه و همچنین نظریه انتخاب و نظارت در بین نظریات فقه سیاسی شیعه) به مقدار بیشتری شاخصهای توزیع قدرت را برمی‌تابند.
واژه های کلیدی: اندیشه سیاسی، سیاست، قدرت سیاسی، فلسفه سیاسی، فقه سیاسی، شیعه.