جایگاه روانشناسی در احراز شهادت به عنوان دلیل اثبات جرم

توضیح

علم اعتباری حقوق در رابطه با سایر علوم همواره مصرف کننده نتایج و مفروضات سایر علوم مخصوصاً روانشناسی بوده است. لاجرم تحول سیر حقوقی و یافتن جوابهای جدید منوط به تحولات علوم بیرون حقوق است. سئوال اصلی که به دنبال پاسخ دهی به آن هستیم این است که ، تا چه حد علم روانشناسی در شهادت به عنوان دلیل اثبات دعوا می‌تواند تأثیرگذار باشد؟از سئوالات دیگر در رابطه با این پژوهش می‌توان اشاره کرد به اینکه آیا علم روانشناسی قادر به حل مشکلات و موانع شهادت قضایی است ؟ آیا توان ارائه راه حلهایی برای بهبود کارایی دلیل شهادت را دارد؟ از جمله سوالاتی که در این رابطه می توان مطرح کرد ، اینکه : پیشرفتهای روانشناسی در احکام قضایی می‌تواند مؤثر باشد؟ قاضی می‌تواند در تحقیق و رسیدگی و همچنین صدور رأی از طریق اصول علم روانشناسی، به موضوع احراز شهادت و استماع آن بپردازد ؟ در رویه قضایی نظر کارشناسی رسمی در احراز شهادت می‌تواند مبنای کار قضاوت قرار بگیرد؟علی ایحال توصیه می‌شود تمهیداتی در جهت آموزشها و دستورالعملهای لازم، در رابطه با نقایص بالقوه در کار قضا صورت گیرد و همچنین تعارضاتی را که در نتایج آزمونها ایجاد می‌شود و موجب اختلاف نظر میان صاحب نظران روانشناسی شهود می‌شود به حساب علمی بودن این رشته بگذارند و فراموش نکنند که همین اختلاف نظرها، کم و بیش در علوم دیگر هم وجود دارد. در پایان پیشنهاد می‌شود که استفاده از پیشرفتهای علم روانشناسی و حقوق کشورهای پیشرفته و قدرتمند این عرصه در نظام قضایی ایران، باعث ایجاد تلاقی و تحول بین علم روانشناسی و حقوق شود که منجر به کارشناسی شهادت در بستر قضایی است.
واژه‌های کلیدی: شهادت، اثبات دعوی، کارشناسی، دلیل، روانشناسی.