جایگاه عرف در تبیین مصادیق تدلیس و آثار آن

توضیح

موضوع پایان نامه ی حاضر «جایگاه عرف در تبیین مصادیق تدلیس و آثار آن » می باشد . تدلیس اصطلاحی است حقوقی که به بیان ابراز فریب و خدعه و نیرنگ در جریان قرارداد، پیمان یا معامله می ‌پردازد. این اصطلاح ، برای فردی که در جریان معامله دچار فریب و نیرنگ مدلس گردیده است، حقوقی را بیان می‌ کند که از جمله‌ ی آنها خیار تدلیس می ‌باشد. هم چنین در بعضی از حقوق موضوعه برای فرد مدلس در برابر اقدام فریبکارانه ‌ای که انجام می‌ دهد، مجازات کیفری مقرر شده است.تدلیس غیر از غرر و نقص است و عرف در تشخیص آن نقش مهم و بسزایی دارد .چنان چه ممکن است مصداق تدلیس با توجه به عرف در یک زمان با زمان دیگر متفاوت باشد و گاه اصلا نمیتوان آن را تدلیس شمرد و بالعکس.درفقه اسلامی اعم از فقه امامیه و اهل سنت عنصر مادی خیار تدلیس به صورت گوناگون بروز می کند که عباتند از : الف)بیع تصریه ب) غش الخفی ج )تدلیس ماشطه د )تدلیس در نکاح ه)تدلیس در قرارداد های الکترونیکی و ...در این پایان نامه ابتدا به بررسی هر کدام از آن ها به روش کتابخانه ای و مراجعه به کتب فقهی و حقوقی پرداخته ومباحث مهم تدلیس را در هریک از آنها مورد بررسی وتجزیه و تحلیل قرارداده و ضرورت های آن را از نظر عرف حاضر یاد آور می شویم .
واژه‌های کلیدی: تدلیس، عرف، خیار تدلیس، مذهب فقهی، حقوق ایران.