جرایم در حکم محاربه در قوانین نیروهای مسلح

توضیح

مبنای جرم انگاری محاربه در حقوق کیفری ایران آیه 33 سوره مائده است. یکی از مهم ترین جرایمی که بدون سابقه قانون گذاری و فقط براساس ادله شرعی وارد حقوق موضوعه کیفری ایران شد، محاربه است.علیرغم تعریف جرم محاربه در ماده 279 قانون مجازات اسلامی که بر اساس نظر مشهور فقهای امامیه تدوین یافته است، مقنن بیش از 30 عنوان مجرمانه را در قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در حکم محاربه قرار داده است در حالیکه جرایم مذکور در این قانون هیچ گونه سنخیت یا شباهتی با جرم محاربه ندارند به دلیل اینکه ارکان تشکیل دهنده جرم محاربه که عبارتند از«کشیدن سلاح »، «قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها است به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد» در آن مفقود می باشد. به نظر می رسد یکی از مهمترین دلایل تعمیم حکم محارب به سایر جرایم مقتضیات امنیتی، سیاسی و اجتماعی زمان وضع و تصویب قوانین است.
واژه های کلیدی: محاربه، جرم نظامی، حدود، نیروهای مسلح.