پیشرفت های علمی در زمینه درمان بیماریها و کشف روشهای نوین درمانی، چالشی را فرا روی فقه اسلامی قرار داده است، از طرفی اهمیت نجات جان آدمی در شریعت، بدیهی است و از سوی دگر برخی تکنیک های نوین با مستندات فقهی موجود ناسازگار است. موضوع این رساله پژوهش پیرامون پیوند عضو حیوان به انسان به ویژه حیوان نجس العین است که امروزه در حوزه پزشکی جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. از طرفی حکم عضو مقطوع به عنوان میته حرمت و نجاست است که در مورد حیوان نجس العین به صورت خاص قابل ملاحظه است و حرمت انتفاع از آن در کتب فقهی فراوان دیده می شود و در مقابل احیای جان آدمی که مصداق فکانما احیا الناس جمیعا می باشد، صوری که در پیوند عضو حیوان نجس العین به انسان عارض می شود از حیث حکم تکلیفی و و ضعی و جنیه اخلاقی قابل تامل است که در این رساله به آن پرداخته می شود.
واژههای کلیدی: انتفاع، پیوند عضو، عین نجس، حکم شرعی، حکم تکلیفی، مالکیت اعضای بدن.