خسارت معنوی و شیوه پرداخت آن در حقوق ایران

توضیح

در جوامع اولیه بشری خسارات وارده به افراد منحصر به خساراتی بود که قابل سنجش بودند، به بیان دیگر مادی بودند و میشد آنها را اندازه گرفت.ولی به مرور زمان و با پیشرفت جوامع دامنه خسارات حاصله از یک عمل نیز وسعت بیشتری یافت، در گذشته خسارات صرفا برای ترمیم ضرروزیان مالی و مادی بود، ولی کم کم خسارات دیگری نیز به این نوع خسارات افزوده شد که از آن جمله خسارتهای ممکن الحصول و حتمی الحصول بود، خسارت منحصربه ضررمادی نبوده، بلکه خسارت معنوی ناشی از جرم، به مهمترین بعد از ابعاد وجود شخصیت انسان که همان بعد معنوی و روحانی باشدایراد لطمه نموده و آن را متضرر می نماید. حقیقت امر آن است که برخلاف خسارتهای مادی، مصادیق دیگر خسارت تحت عنوان « خسارت معنوی » به جهت آن که کثرت بروز این نوع خسارتها و اهمیت آن در جامعه ی امروز به گونه ای است که در خیلی از موارد خسارات وارده بر روح و روان و شخصیت و احساسات و عواطف فرد سنگین تر از خسارت جسمی و مالی بوده و قابل مقایسه با آن نیست و از سوی دیگر غفلت و بی توجهی نسبت به این گونه خسارات در نظام حقوقی مبتنی بر اسلام، باروح و قوانین اسلامی مغایرت دارد و آن را غیر عادلانه و غیرکارآمد جلوه می دهد و موجب تضییع حقوق اشخاص می شود، لذا پرداختن به این موضوع و دست یابی به راه کارهای آن از اهمیت خاصی برخوردار است.