داد و ستد خون در فقه و حقوق

توضیح

فقه عهده‌دار تئوری اداره نظام و اجتماع می‌باشد، لذا یکی از مباحثی را که می‌بایست گره‌گشایی نماید و عهده‌دار پاسخگویی به پیامدهای حقوقی و فقهی آن در اجتماع باشد. ولذا با توجه به جایگاه و موضع کارآمد و جدّی فقه در برابر مسایل نوُ پدید (مستحدثه) و بسیار حساس و داعیه‌داری فقه در عرصه های یاد شده، باید به درستی از پَسِ پرسش‌های موجود برآید. تغییر موضوع و وصف کلی در زمانی، حکم را از روی اوصاف و عنوان کلّی موضوعی برداشته و موجب تغییر حکم قبلی می‌شود. به طور مثال تنباکو خود موضوع تحریم نیست، اما تقویت کفار و شرک، جزء موضوعاتی هستند که در لسان ادله‌ی ما تحریم شده‌اند. چنانچه استعمال تنباکو از مصادیق تقویت کفر قرار گیرد، حرام می‌شود؛ خون نیز امروزه طبق نظر فقها موضوعاً از مصادیق وصف کلی حرمت اعیان نجسه خارج گردیده و عنوان و وصف دیگری به خود گرفته است.ما نیز در این پژوهش در جستجوی رسیدن به این مطلب بوده در صدد پاسخگویی به سوالاتی هستیم که گره از مشکل پدیدار شده امروزی بگشاید؛ سوالاتی از این دست که آیا خون می‌تواند موضوع معاملات شرعی قرار بگیرد؟ و اگر اهدای خون جایز است آیا میتواند موضوع عقود قرار بگیرد و آیا اهداء کننده خون ثوابی هم می‌برد؟ مطلق بهره برداری و داد و ستد خون حرام است، یا فقط آشامیدن آن و خرید و فروش در راستای منافع حرام؟و اینکه ادله‌ای که فقها بر حرمت خون اقامه کرده‌اند، خون انسان را که امروزه در پزشکی و معامله بیماران از آن بهره می‌برند را نیز در بر میگیرد؟
واژه‌های کلیدی: خون، معامله، بیع، حرمت