دیدگاهای فقها و نظام حقوقی ایران در مورد حق کسب و پیشه و سرقفلی (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

پدیده ی سرقفلی و حق کسب و پیشه و تجارت به عنوان یک نهاد قانونی در نظام اقتصادی و قضائی ما جوان و نوپاست. بنابراین تالیفات و آثار مکتوب مدون در مورد آن کمتر میتوان یافت بر مبنای وحدت حق سرقفلی و حق کسب یا پیشه یا تجارت، حق سرقفلی حق آب و گل مستأجر است و به تعبیر حقوقی، امتیازی است که به موجب آن، مستأجر متصرف در اجاره کردن محل کسب خویش بر دیگران مقدم است. به عبارت دیگر، حق تقدم در اجاره یا حق تجدید اجاره یا حق ادامه تصرف در عین مستأجره از آن اوست. حق سرقفلی از دیدگاه فقه امامیه و حقوق ایران امتیازی است که با توجه به تعهد مالک برای مستاجر اعتبار میشود حق کسب یا پیشه یا تجارت حق مالی تدریج الحصول و قابل تقویمی است که دارای ماهیت کامال غیرمادی بوده؛ دیده حق کسب و پیشه و تجارت از جمله حقوقی است که در بستر عرف رشد و نمو کرد و سرانجام در عرصه مجلس مقننه ظهور و جامعه قانون بر تن کرد. این حق از بدو پیدایش، مسیر پرفراز و نشیبی را طی کرد. این نوشتار با طرح دیدگاههای مختلف به تبیین مفهوم و ماهیت حق سرقفلی به عنوان یک حق و امتیاز و تمایز آن از سرقفلی به عنوان وجهی که توسط مستاجر به مالک یا مستاجر قبلی پرداخت می‌شود، می‌پردازد. از اهداف این پژوهش تبیین ماهیت حق سرقفلی، تبیین ماهیت حق کسب و پیش، تبیین شباهت های حق سرقفلی و حق کسب و پیشه، تبیین تفاوت های حق سرقفلی و حق کسب و پیشه، تبیین فقهی حق کسب و پیشه، تبیین ففهی حق سرقفلی، تبیین حق سرقفلی و حق کسب و پیشه در نظام حقوقی ایران می‌باشد.
واژه های کلیدی: نظام حقوقی ایران، دیدگاه های فقها.