راهکارها و راهبردهای حضرت علی (علیه السلام) درمواجه با دشمنان در بازه زمانی حکومت

توضیح

دشمن شناسی و نوع نگاه به دشمن یکی از مهمترین شاخصه های حکومت امام علی (ع) است. از دیدگاه امام علی (ع) نگاه به دشمن همان نگاه قرآن به دشمن است. نگرش امام (ع) به دشمن بر این بود که دشمن گمراه است و باید به او فرصت داد تا اصلاح و هدایت شود . این نوع نگرش امام (ع) در تمامی جنگها به ویژه سه جنگ بزرگ دوران خلافت ایشان کاملا هویداست . نوع نگاه به دشمن رابطه بسیار نزدیکی با نوع رفتار جنگجویان در جنگ دارد . امام در حکومت با چند نوع دشمن یا مخالف روبرو بوده است : داخلی و خارجی، پیدا و پنهان، درونی و بیرونی. که از میان آنها شناخت دشمن داخلی که عبارتند از : قاعدین ، ناکثین ، قاسطین و مارقین به مراتب پیچیده تر از سایر دشمن هایی می باشد که امام علی (ع) بیان کرده است. به طور کلی، با شناسایی دشمن می توان به روش و حرکت های ضد انسانی او پی برد و آمادگی لازم را برای مقابله با او کسب نمود . شناخت دشمن نه تنها به مصلحت افراد است ، بلکه به مصلحت جامعه نیز می باشد . به همین دلیل امام علی (ع) با راهکارهایی همچون مذاکره ، مدارا و برخورد قاطعانه و ... با دشمنان رفتار می کرد. مساله اصلی نگارنده در این تحقیق آن است که راهکارها و راهبردهای امام علی (ع) در مقابل دشمنان مورد بررسی قرار گیرد . پژوهش هائی که در این زمینه صورت گرفته به صورت جامع و کامل در یک مجموعه جمع آوری نشده و لذا نگارنده بر آن شد که اقدام به جمع آوری عملکرد امام علی (ع) دراین زمینه بپردازد و یک پژوهش جامع و کاملی را ارائه نماید. همچنین این تحقیق، با هدف دشمن‌ شناسی عمیق‌تر و آشنایی‌گسترده‌تر با عملکرد امام علی (ع) در برخورد با دشمنان در سه فصل تدوین و نگارش ‌یافته ‌است. که مطالب آن با استفاده از منابع کتابخانه ای به روش توصیفی - تحلیلی جمع آوری شده است .
واژه های کلیدی: امام علی (ع)، حکومت، دشمن شناسی و نوع نگاه به دشمن، راهکارها و راهبردها امام علی (ع).