سیاست جنایی تقنینی بزه سقط جنین و جایگاه آن در فقه و حقوق (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

سقط جنین یکی از عواقب و پیامدهای تولید مثل و باروری در جوامع بشری است که مباحث مربوط به آن، قدمتی به اندازه تاریخ تمدن بشری دارد. در حقوق جنایی معاصر بیشتر کشورها، جرم انگاری یا جرم زدایی از سقط جنین از مباحث مطرح تلقی می شود. در نگرش اسلامی، جنین شخصیتی بالقوه و دارای استعداد انسانیت و پیمودن مراحل تکامل انسانی می باشد و مانند سایر انسان ها حقوقی از جمله حق حیات دارد. بنابراین، سلب حیات از وی از طریق سقط جنین به جز در موارد محدود، جرم به شمار می رود و مرتکب آن مستحق مجازات است. پژوهش حاضر در صدد است به شیوه توصیفی و با استفاده از روش مطالعه اسنادی و کتابخانه ای و در قالب پنج بخش به بررسی فقهی و حقوقی بزه سقط جنین یا حمل کشی و سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران در قِبال آن بپردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد در فقه امامیه، سقط جنین در بیشتر موارد، جرم و فقط در موارد محدود جرم نیست. قوانین جزائی ایران در قبل از انقلاب اسلامی در سال 1357، برای حفظ جان مادر یا سلامتی جسمی و روحی یا در موارد تشخیص نقایص جنینی در شرایط بهداشتی، سقط جنین توسط پزشکان کارآزموده را مجاز و قانونی می دانستند، اما پس از آن، قوانین سقط جنین سابق لغو و مقررات قانون مجازات اسلامی در سال های 1361، 1370 و 1392 شامل مواد عمومی حدود، دیات و قصاص جایگزین آن شد و استفاده از بیشتر روش های کنترل باروری یا عقیم سازی ممنوع اعلام شد.
واژه های کلیدی: فقه، سقط جنین، جنین، فقه اهل سنت.