سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران در قبال پالایش فضای مجازی (فیلترینگ)

توضیح

موضوع پالایش فضای مجازی چند سالی است که در کشور ما به یک موضوع هزینه‌ساز تبدیل شده است. این پژوهش به دنبال آن است که با بررسی تجربه‌‌های صورت‌گرفته، به یک سیاست جنایی بایسته در قبال پالایش فضای مجازی دست یابد. این پژوهش سه مسئله را مدنظر قرار داده است: 1. سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران در قبال پالایش فضای مجازی چیست؟ 2. عملکرد سایر کشورها در قبال پالایش فضای مجازی چه بوده و چه قسمت‌هایی از آن در حقوق ایران قابل بومی‌سازی است؟ 3. ضرورت‌ها و بایسته‌های اتخاذ یک سیاست جنایی کارآمد، روزآمد و همه‌جانبه در قبال پالایش فضای مجازی چیست؟ با توجه به سوالات مطرح شده، روش انجام این پژوهش توصیفی و تحلیلی بوده و روش گرداوری اطلاعات در آن نیز تحلیل محتوا است. در پاسخ به سوال اول، باید گفت که در سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران نیز مانند دیگر کشورها، استفاده از پالایش پیش‌بینی شده است. اما محدوده‌ی این پالایش بنا به دلایلی گسترش یافته است. در ایران یک «سیاست پالایش حداکثری» تدوین گشته و به اولویتی برای مقابله با آسیب‌های اینترنت تبدیل شده؛ لکن بررسی‌ها نشان می‌دهد که سیاست مذکور به صورت «ناقص و حداقلی» اجرا گشته و از اقدامات ایجابی مانند ایجاد بستر داخلی، تولید محتوای بومی، توسعه‌ی رسانه‌های داخلی و ارتقای سواد رسانه‌ای، غفلت شده است. در پاسخ به سوال دوم، فعالیت‌هایی نظیر توسعه‌ی بومی فضای مجازی، ایجاد بسترهای داخلی، نظارت همه‌جانبه‌ی پلیسی و قضایی، نگهداری اطلاعات کاربران در داخل، جرم‌زدایی از جرایم رسانه‌ای و پالایش خانگی از اهم تجربه‌های قابل الگوگیری است. در پاسخ به سوال سوم نیز، ضمن ارائه‌ی راهکارهای متعدد، چنین نتیجه‌گیری شد که بهتر است با ایجاد تغییر به سمت اتخاذ یک سیاست پالایش حداقلی‌تر که به طور کامل اجرا شود، حرکت کنیم.
واژه های کلیدی: اینترنت، سیاست جنایی، جرایم رایانهای، پالایش، پالایش اینترنت، آزادی اینترنت، حقوق اینترنت.