عنوان
شباهت و تفاوتهای گفتمان سیاسی شیعی (رویکرد امام خمینی) و گفتمان سیاسی وهابی در کسب و حفظ قدرت: مطالعه موردی استفاده از تروریسم
نویسنده
استادراهنما
سیدصدرالدین موسوی جشنی
استادمشاور
منصور انصاری
محل نشر
تهران
تاریخ نشر
۱۳۹۸
مقطع تحصیلی
کارشناسی ارشد
مشخصات ظاهری
20 ص.
زبان
فارسی
توضیح
در این پژوهش سعی شده است ارتباط کسب و حفظ قدرت سیاسی با مفهوم تروریسم در گفتمان سیاسی شیعه(رویکرد امام خمینی(ره)) و گفتمان سیاسی وهابیت با مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد. با بررسی مفهوم قدرت سیاسی در اندیشه سیاسی امام خمینی(ره) و نیز اهداف و ابزارهای کسب و حفظ قدرت سیاسی از منظر ایشان، مشخص می شود که خشونت و تروریسم از ابزار قابل استفاده و استناد نیست. اهدافی که در کسب قدرت سیاسی از منظر امام خمینی(ره) مورد توجه است، عبارتند از: برقراری نظم و امنیت، برقراری و تامین قسط و عدالت، تهذیب نفس و تامین سعادت انسان ها و نیز حفظ و بقای دین. در زمینه ابزار کسب قدرت سیاسی مواردی که از منظر ایشان دارای اهمیت هستند عبارتند از: امت اسلامی، نهاد روحانیت و افتاء، فرهنگ عاشورایی و انتظار. ایشان در هیچ کجا از سخنان و دست نوشته های خود افراد را تشویق به استفاده از خشونت و ابزار ترور در کسب و حفظ قدرت سیاسی و به دنبال آن پی ریزی حکومت نکرده اند و از نظر ایشان قدرت یک ابزار برای رسیدن به سعادت است و به عنوان یک هدف مطرح نیست. در اندیشه سیاسی وهابیت با بیان مفهوم قدرت سیاسی و نیز بیان بسترهای شکل گیری کسب و حفظ قدرت سیاسی از جمله تاریخی گری، نقل گرایی و عقل ستیزی زمینه های فکری برای کسب قدرت و استفاده از ابزارهای کارآمد از دیدگاه وهابیت شکل می گیرد و مشخص می شود که کسب قدرت یک هدف است تا ابزار و در صورت لزوم باید به هر طریقی حتی غیرانسانی حاصل شود. در اندیشه سیاسی وهابیت اهدافی که در کسب قدرت سیاسی دارای اهمیت است عبارتند از: احیای هویت، بازگشت به اندیشه های سلف صالح، تشکیل حکومت و اجرای قانون. در زمینه ابزار کسب و حفط قدرت سیاسی در اندیشه سیاسی وهابیت، عوامل مهم عبارتند از: تکفیر، بدعت، ایمان و کفر، توحید و جهاد. با بررسی جریان فکری وهابیت مشخص می شود که ابزار خشونت و ترور یک عنصر کلیدی و مهم در کسب قدرت سیاسی است. عملیات استشهادی و انتحاری دو مفهوم کلیدی در تمایز اندیشه سیاسی تشیع و وهابیت به عنوان ابزاری در کسب قدرت سیاسی است و با توجه به بررسی های صورت گرفته مشخص می شود که عملیات انتحاری ابزاری خشونت آمیز در جهت کسب و حفظ قدرت سیاسی است اما عملیات استشهادی اینگونه نیست.
واژههای کلیدی: تروریسم، قدرت سیاسی، امام خمینی، وهابی، تشیع