شبیه‌سازی انسان از منظر فقه اسلامی

توضیح

شبیه سازی انسانی از منظر فقه اسلامی موضوع این تحقیق است. فرایند تولید مثل غیر جنسی موجودات زنده شبیه سازی نامیده می شود که با کمک تخمک بدون هسته و هسته ی سلول جسمی بالغ انجام می شود. ایجاد گوسفند دالی از این طریق، امکان شبیه سازی انسان با دو هدف درمانی و تولیدی را محقق گرداند که جنجال های بسیاری از سوی مقامات کشورهای مختلف و علمای مسیحی و اسلام در برداشته است.بسیاری از کشورها با این شیوه ی تولید انسان مخالفت کردند کلیسای کاتولیک، هرگونه شبیه سازی را غیرمجاز و دخالت در کار خداوند خواند. یهودیان نیز شبیه سازی انسانی را در حد گسترده غیر مجاز دانستند.صاحب نظران اهل سنت قائل به حرمت شبیه سازی انسانی شدند و این پدیده را باعث از بین رفتن سنت تنوع طبیعی، از بین رفتن سنت ازدواج و ... می دانند.دانشمندان شیعی عمدتا این تکنیک را بر اساس اصل اباحه و به حکم اولی، جایز شمرده اند.آن چه واقعیت دارد این است که خداوند تولید انسان را محدود به سنتی خاص نفرموده، بلکه در آیات قرآن، تولد انسان از خاک، گل، نطفه بیان شده است. تولید انسان بوسیله ی سلول جسمی روشی دیگر در تولید مثل است که هیچ منافاتی با پیوند ازدواج ندارد و این کودک دارای نسب و کرامت انسانی است. و ایجاد چند موجود شبیه سازی شده، سنت تنوع را بر هم نمی زند و تغییر خلق الله محسوب نمی شود.
واژه‌های کلیدی: سلول بنیادی، شبیه سازی، تولید مثل جنسی، ژن، جنبه‌های مذهبی