فقه گردشگری و آثار باستانی

توضیح

پژوهش حاضر شامل پنج فصل در دو حوزه «فقه گردشگری وفقه آثار باستانی» است نویسنده در آن با رویکرد فقهی به‌دومقوله «آثار باستانی» و«گردشگری‌« درجهان‌معاصرمی پردازد و بر اساس ابواب فقه و فتاوای فقهای عظیم الشان متقدم‌ومتاخربه‌زبان‌عربی‌وفارسی‌واستفاده از قواعد فقهی، احکام مرتبط با «گردشگری، گردشگر و آثار باستانی» را بیان می‌دارد.نویسنده با استناد به قرآن و روایات و سیره مسلمین واصاله الاباحه حفظ آثار باستانی را امری مشروع دانسته و با بررسی آن در قرآن وروایات و تقسیم آن به منقول و غیرمنقول و آثار مرتبط با عقاید یک قوم، احکام برخی از مسایل مرتبط با آن را تبیین نموده است. نویسنده در حوزه گردشگری با بیان تاریخچه، گردشگری در اسلام، گردشگری در قرآن و روایات، ادله مشروعیت گردشگری و محدودیت های شرعی آن، احکام و آداب گردشگری بیان کرده، به بررسی فقهی 35 نوع گردشگری رایج در جهان معاصر پرداخته و حکم فقهی آن را از جهت «جواز وعدم جواز» تحت عناوین «مجاز»، «مجاز مقید» و «غیر مجاز» بیان می‌دارد.
واژه‌های کلیدی: فقه گردشگری، فقه آثارباستانی، گردشگر، باستان شناسی.