قانون اساسی نانوشته در نظرات شورای نگهبان (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

قانون اساسی نه فقط یک متن نوشته بلکه یک تجربه‌ی سیاسی زنده و درحال رشد است. لذا هر سیستمی با قانون اساسی مکتوب لاجرم برای حفظ نظم قانون اساسی خود به قانون اساسی نانوشته وابسته است. در نتیجه در نظام‌های حقوقی نوشته مانند نظام حقوق اساسی ایران با در نظر گرفتن این واقعیت که منطوق سند مکتوب ظرفیت پرداختن به همه‌ی موضوعات را ندارد، مقام مفسر قانون اساسی در مسیر روشنگری و رفع ابهام از طریق تفسیر، قانون اساسی نوشته را به قانون اساسی نانوشته پیوند می‌دهد. در این راستا علی‌رغم رویکرد رسمی شورای نگهبان نسبت به مفهوم شناسی واژه‌ی تفسیر مبنی برکشف اراده‌ی مقنن اساسی، ملاحظه مواضع نظری و رویه‌های عملی شورای نگهبان حاکی از این است که این نهاد در طول حیات چهار دهه‌ای خود در مقام پاسدار و مفسر قانون اساسی در مسیر تفسیر محدود به سند نوشته نبوده و در راستای پاسداری از شرع و با استعانت از آن ، لایه‌هایی از قانون اساسی را ارائه می-دهد که در متن قانون یافت نمی‌شود. ارائه‌ی تصویری دقیق و شفاف از نظام حقوق اساسی در ایران مستلزم موشکافی طرز عمل مقام مفسر قانون اساسی و بررسی دقیق ماهیت تفاسیری است که به نحو موثری جریانات حقوقی وسیاسی جامعه را تحت تاثیر قرار داده و در ساختار حقیقی قدرت نقش آفرینی می‌کنند، بدون اینکه ماهیت حقوقی و اعتبار خود را از متن قانون اساسی کسب نموده باشد. نوشتارحاضر با هدف پاسخ به این سوال که قانون اساسی نانوشته در نظریات شورای نگهبان از چه جایگاهی برخوردار است؟ با ملاحظه‌ی آرا و نظریات شورای نگهبان به تحلیل جایگاه قانون اساسی نانوشته در نظام حقوق اساسی ایران پرداخته و نسبت این قوانین را با شرع و وظیفه ی شورای نگهبان در پاسداری از آن باز خواهد شناخت.
واژه‌های کلیدی: قانون اساسی نانوشته، شورای نگهبان، شرع