قراردادهای الکترونیکی از منظر فقه امامیه

توضیح

قرارداد الکترونیکی عبارت است از: توافقی که ایجاب و قبول طرفین تحت شبکه بین‌المللی و از راه دور، با ابزار شنیداری و تصویری، تبادل می‌شود. امروزه قراردادهای الکترونیکی در مبادلات اقتصادی اجتناب ناپذیر است و به جهت وجود مشکلات فقهی از جهت چگونگی انشا و انعقاد قرارداد و چگونگی احراز شرایط صحت عقد و شرایط متعاقدین و شرایط عوضین لازم است بحثهای فقهی روشنی پیرامون آن انجام شود تا زمینه تسهیل و بهره مندی مردم فراهم گردد. به رغم اینکه در مورد مباحث حقوقی قرارداد های الکترونیکی تحقیقاتی انجام شده است اما این رساله با تمرکز بر بررسی مسائل مذکور از منظر فقه امامیه قصد دارد به این نتیجه برسد که بنابر فقه امامیه، قواعد حاکم بر قراردادهای الکترونیکی مفاهیم جدیدی را که مستلزم وضع قواعد اختصاصی باشد، به وجود نیاورده است و آنچه از تأثیر فناوری اطلاعات بر معاملات می‌توان نام برد، تحول در مصادیق است و تفاوت چندانی با مقررات بیع و معاملات در فقه ندارد. بنابراین، قواعد حاکم بر قراردادهای الکترونیکی نیز درواقع انعکاسی از قواعد انعقاد معامله در فقه است که با فضای مجازی و الکترونیکی، بستر انجام آن‌ها، تطبیق داده می‌شود.
واژه‌های کلیدی: قرارداد الکترونیکی، تجارت الکترونیکی، مسائل مستحدثه