ماهیت پذیره در اجاره اموال وقفی

توضیح

یکی از مهمترین تمهیدات دین اسلام در راستای دور اندیشی و تامین آینده مسلمین و فرزندان ایشان پایه ریزی سنت حسنه وقف است، ویکی از فروعات و موضوعات مهم نهاد وقف که در جهت بهره برداری و درآمد زایی بهتراز این نهاد تأسیس گردیده است « پذیره» می باشد، که عدم شناخت ماهیت و کارکردهای آن و برداشت های اشتباه از آن مشکلات عدیده ای را برای مستأجرین و استفاده کنندگان از وقف ایجاد کرده است، مطابق این نهاد فرد با پرداخت مبلغی که نزدیک به قیمت واقعی عرصه موقوفه است اذن احداث و تملک اعیان در عرصه و حق اولویت در ایجاد را بدست می آورد و همزمان مستاجر نیز مبلغ اجاره بها(که بسیار ناچیز است) را به صورت ماهانه یا سالانه می پردازد. همچنین مستأجر عرصه‌ای که حق تملک اعیان داشته و احداث اعیان نموده است، چنانچه بخواهد مورد اجاره را به غیر انتقال دهد باید مبلغی را به عنوان پذیره انتقالی به هنگام تنظیم سند اجاره به نفع موقوفه پرداخت نماید، لذا عدم اطلاع از قوانین و ماهیت پذیره و همچنین برخود با طرفین قرارداد پذیره به عنوان یک مستاجر ساده از سوی مراجع قضایی مشکلات زیادی را برای مردم و مستاجرین وقفی ایجاد نموده و سبب رکود در املاک وقفی می گردد. در این پژوهش ضمن ریشه یابی فقهی و حقوقی پذیره اثبات نموده ایم که پذیره فاقد سابقه ی فقهی ایست و همچنین نمی توان آن را سرقفلی یا حق کسب و پیشه و تجارت نیز دانست و پذیره ابتدایی به نوعی قرارداد ماده 10 قانون مدنی می باشد و پذیره انتقالی نیز به گونه ای شرط ضمن عقد و تعهد به سود شخص ثالث می باشد.
واژه‌های کلیدی: وقف، پذیره، پذیره ابتدایی، پذیره انتقالی، سرقفلی، حق کسب و پیشه و تجارت، موقوفه، اجاره.