مبانی فقهی اضرار به بدن در عمل های زیبایی (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

مکتب حیات بخش اسلام برای حفظ نفس و سلامت جسمی و روحی انسان اهمیت ویژه ای قائل شده است و با تاکید بر وجوب حفظ صحت و سلامت بدن از هر عملی که موجب ضرر و زیان رساندن به آن می شود نهی می کند. با توجه به اینکه امروزه عواملی همچون تحولات فرهنگی در کنار میل فطری زیبایی خواهی در انسان سبب افزایش چشمگیر عمل های زیبایی شده است، انجام این دسته از عمل ها عوارض و آسیب های جسمی و روحی را می تواند به دنبال داشته باشد که به همین جهت مستلزم بررسی مبانی فقهی اضرار به بدن خواهد بود. عمل های زیبایی محض هر چند که فاقد ضرورت فیزیولوژیکی و حیاتی هستند اما اصل برائت، وجود منفعت عقلایی همچون بهبود کارکردهای روانی و بازتاب های اجتماعی، قاعده اضطرار و رهایی از عسر و حرج از جمله ادله قائلین به جواز اضرار به بدن می باشد. این در حالیست که قائلین عدم جوار اضرار به بدن با استناد به ادله ای همچون کتاب، سنت، عقل، اجماع و قاعده فقهی لاضرر قائل به عدم جواز اضرار به بدن می باشند. با نگارش این رساله به روش توصیفی و کتابخانه ای این نتیجه حاصل می گردد که انجام عمل های زیبایی تنها در صورت وجود ضرورت و منفعت عقلائی که بتواند ضررهای ناشی از این دسته از عمل ها را توجیه نماید و ضرر قابل توجهی متوجه انسان نگردد، قابل قبول خواهد بود.
کلید واژه: اضرار به جسم