از جمله موضوعاتی که در عصر حاضر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، موضوع اهدای عضو است که در عرصه‌ی درمان، توجه بسیاری از پزشکان را به خود جلب کرده و همراه خود نگرانی‌های بسیاری را در سطح جامعه برانگیخته است. عدم وجود تعادل میان درخواست برای پیوند عضو و تعداد عضو آماده برای پیوند، مهم‌ترین علت این نگرانی‌ها می باشد که حقوقدانان و پزشکان را واداشته تا به دنبال راه حل‌هایی جهت این موضوع باشند. در این رساله، اهدا و استفاده از اعضای محکومین به اعدام به عنوان راه حلی جهت معالجه و درمان یا حداقل کمک جزئی به حل این مشکل، مورد بررسی قرار می گیرد. اما آیا اهدای اعضای محکومین به اعدام، طبق فقه و قوانین جاری کشور می‌تواند جهت کاهش بیماران نیازمند عضو انجام گیرد. چیزی که واضح است این موضوع می تواند به دلیل حساسیت اهدا و استفاده اعضای انسان زنده و مرده و همچنین موضوع اعدام و فرد اعدامی، مخالفت‌ها و موافقت‌های زیادی را چه در حیطه‌ی فقهی و چه حقوقی به دنبال داشته باشد و هر کدام دلایل منطقی و شرعی خود را داشته باشند.این رساله به بررسی موضوع مزبور و آراء ابراز شده پیرامون آن از ناحیه فقها ، و آسیب شناسی این راهکار پرداخته است.
واژه‌های کلیدی: اهدای اعضا، استفاده اعضای بدن، اعدام، محکومین به اعدام
