مبانی فقهی- حقوقی دیه و قصاص شهروندان غیرمسلمان در فقه امامیه و حقوق ایران (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

ازهاق نفس معصوم دیگری ، از جمله گناهان بزرگ و نابخشودنی و با لتبع تشریع فقه القرآن از جمله جرایم سنگین نظام کیفری به حساب می آید . با این حال مسلماً ابای از ارتکاب چنین عملی در شرایطی که انسان ها گرد هم جمع آمده و با نزاع بر سر منافع ، آینده واهی خویش را رقم می زنند ، امری اجتناب نا پذیر خواهد بود . از این رو شارع حکیم با وضع آموزه های مربوط به پرداخت دیه و اجرای قصاص ، همت خود را معطوف به سزا دهی مرتکبین و پیشگیری از این بلیّه انسانی نموده است . با این حال در مورد شیوه ی اجرای این دو در حالات مختلف شبهات و تردید هایی وجود دارد . یکی از مسائل کلیدی در بحث دیه و قصاص ، مقوله برابری یا عدم برابری قصاص مسلمان و کافر است یا به تعبیری بهتر ، بررسی این که آیا تساوی در دین از شرایط دیه و قصاص تلقی می شود یا خیر ، می باشد . که از قدیم الایام مورد بحث و بررسی فقها و اندیشمندان حقوقی قرار گرفته و هر کدام بر حسب مستدلات و مستندات خویش قائل به برابری یا غدم برابری (الزام رد فاضل دیه و حتی عدم ثبوت قصاص ) شده اند . فلذا بدیهی است با توجه به اینکه یکی از مباحث مهم در فقه اسلامی که آن را مخالف حقوق بشر و عدل و انصاف تلقی کرده اند ، همین نابرابری قصاص در برخی اصناف انسانهاست . لزوم پرداختن به چنین مباحثی ، در جامعه اسلامی و آن هم در دنیای امروز که از آن تعبیر به دنیای شیشه ای (Vitreous house)می شود ، امری گریز نا پذیر است ،که پرداختن به این تفاوت آراء علاوه بر ثمرات عملی ،خواهد توانست سبب ارتقاء بایسته های حقوقی مانیز باشد.
واژه های کلیدی: دیه، قصاص، حقوق بشر، قانون، غیر مسلمان