مبانی فقه العمران از منظر فقه مذاهب اسلامی (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

پژوهش پیش رو با عنوان «مبانی فقه العمران از منظر فقه مذاهب اسلامی» به بررسی آموزه‌های فقه اسلامی در خصوص ساخت مسکن، شهر سازی، عمران و معماری پرداخته است. تبیین ماهیت، موضوع، روش، جایگاه، کارکرد و منابع «فقه العمران» ضرورتی است که تا کنون به تفصیل به آن پرداخته نشده است که در این پژوهش بررسی شده است. بررسی احکام و مسائل ساخت و ساز و مبانی فقهی آن که همان مراجعه به منابع فقه اسلامی است و ارائه الگوی‌های منطبق بر آموزهای فقهی در ساخت و ساز درونی ساختمان مانند: چگونگی طراحی و احداث ورودی ساختمان، تعداد اتاق‌ها، نحوه احداث و جانمائی سرویس بهداشتی و شرائط ساخت بالاخانه و پشت بام در این پژوهه تبیین شده است. شرائط و نحوه استفاده از مصالح ساختمانی، شیوه‌های بهره برداری از انواع زمین، تصرف در دیوارها و سقف و نوع مالکیت بر آن از مواردی است که مورد تحلیل فقهی قرار گرفته است. معماری منظر، همخوانی نمای ساختمان با بافت غالب، استفاده از رنگ‌های برتر و نحوه نورگیری و تهویه در ساختمان از بُعد فقهی بررسی شده است. همچنین هویت شهر اسلامی، ماهیت شهر شرعی، مساحت شهر، بلند مرتبه سازی، حریم ساختمان‌ها، امنیت و ایمنی شهری و فضای سبز شهری بر پایه فقه اسلامی تبیین شده است. قاعده اعمار (وجوب آباد سازی)، قاعده ملکیت بشر، قاعده زوال ملکیت به سبب اهمال منجر به خرابی و قاعده عدم اجبار مالک بر مرمت ملک، از جمله قواعد فقهی نوینی است که بررسی شده است. پرداختن فقهی به حق انتفاع، حق شرب (حقآبه)، حق مَسیل (حق آبراه) و حق مرور یا حق عبور (حق آمد و شد) در نحوه بهربرداری از املاک از دیگر مباحث این پژوهه است. مجموع این احکام، قواعد و ضوابط و حقوق بر گرفته از منابع اسلامی، اجزا و مسائل «فقه العمران» یا «فقه ساخت و ساز» را تشکیل می دهد.
واژه‌های کلیدی: ساخت و ساز، فقه العمران.