مبانی و احکام فقهی حقوقی جراحی زیبایی انسان و حیوان

توضیح

امروزه آدمی قادر به تغییر ظاهر خود از طریق جراحی‌های زیبایی شده است و این قابلیت را دارد تا هر نا همگونی بدن خود را تغییر داده و به اصطلاح زیبا کند و این جراحی‌ها را حتی روی حیوانات تحتید و خانگی خود نیز اِعمال کند. اما سوال اساسی این جاست که این قبیل کارها آیا اساساً جایز است یا نه؟ چرا که این جراحی‌ها دو دسته می‌باشند، دسته اول جراحی‌هایی که صرفاً به قصد زیبایی صورت می‌گیرند و فاقد قصد درمانی می‌باشند و دسته دوم جراحی‌هایی که ترمیمی هستند و هدف از آنها رفع نقص یا اصلاح می‌باشد، که این قسم خود بر دو دسته است: ترمیمی کارکردی و ترمیمی اصلاحی. مدتی است که از واژه‌ی "جراحی زیبایی" فقط دماغ چسب خورده به ذهنمان نمی‌رسد و انواع جدید این جراحی‌ها بسیار پر هزینه و حتی پرخطر می‌باشند که در نهایت منجر به ظاهری برای فرد می‌گردد که کمی غیر معمول به نظر می‌آید. مثل گوش الاغی، کاشت نگین در چشم و غیره.در این تحقیق ابتدا به مبانی فقهی و حقوقی در زمینه جراحی‌های زیبایی روی انسان، پرداخته شده و بدین منظور انواع جراحی‌های زیبایی را از یک دیگر تفکیک و به دو دسته‌ی جراحی‌های زیبایی ترمیمی و جراحی‌هایی که صرفاً به قصد زیبایی صورت می‌پذیرند و فاقد مقاصد درمانی می‌باشند، تقسیم کرده است. پس از آن از منظر لهو و لباس شهرت به جراحی زیبایی پرداخته شده و مورد بررسی قرار گرفته است و به این نتیجه رسیده که اگر موجبات فراموشی از یاد خدا، اشتغال به دنیا، اسراف و انگشت نمایی فرد در جامعه را فراهم آورد می‌توان این امور را از مصادیق لهو و لباس شهرت دانست. در فصل سوم مواضع شرعی و قانونی در خصوص حقوق حیوانات بررسی شده است و نهایتاً در فصل آخر اشاره‌ای به مسوولیت طبیب و بیطار گشته است.
واژه های کلیدی: جراحی زیبایی، حقوق حیوانات، لهو، لباس شهرت، مسئولیت پزشکی