مسئولیت مدنی استفاده غیرمتعارف از منابع طبیعی در فقه امامیه و حقوق موضوعه ایران

توضیح

گسترش جوامع انسانی و توسعه شهر نشینی موجب پیدایش پدیده هایی چون استفاده و بهره برداری غیر متعارف از منابع طبیعی و تخریب و آلودگی و آسیب به محیط زیست شده است و از آنجا که موضوع استفاده و بهره برداری نامتعارف از منابع طبیعی از مسائل مهم و جدید در عرصه فقه امامیه و حقوق موضوعه ایران به شمار می رود، زوایای آن به خوبی برای جوامع علمی و دینی روشن نشده است. بدیهی است که با معلوم نبودن حدود و اهمیت موضوع نباید انتظار عکس العمل مناسب از مآخذ تصمیم گیری و صدور احکام شایسته را داشت. نگارش حاضر به توصیف و سعی بر تحلیل مبانی نظری مسئولیت مدنی استفاده غیر متعارف از منابع طبیعی همچون نظریه های تقصیر، خطر، فرض تقصیر، کار نامتعارف، خطر در برابر انتفاع، مسئولیت در برابر اشیاء خطرناک و تضمین حق پرداخته و نیز مبانی فقهی استفاده نامتعارف از منابع طبیعی، مبانی اتلاف، تسبیب، تعدی و تفریط، لاضرر و احترام اموال را مورد توصیف و تحلیل قرار داده و در نتیجه مبنای احترام اموال را پذیرفته است. نکته حائز اهمیت در مورد زیان های زیست محیطی این است که این خسارت ها متوجه نسل های آتی نیز خواهد شد. نسل آینده اگر در حال حاضر بخواهد اقامه دعوا کند که وجود ندارد و اگر در زمان خودش بخواهد اقامه دعوا کند که نسل فعلی وجود ندارد. بنابراین در مورد احقاق حقوق نسل آتی چه کنیم؟
واژه‌های کلیدی: محیط زیست، منابع طبیعی، خسارات زیست محیطی، استفاده غیرمتعارف از منابع طبیعی، نسل آینده.