مسئولیت مدنی پزشکی هسته ای در حقوق ایران

توضیح

پزشکی هسته ای یکی از شاخه های تخصصی علم پزشکی می باشد که در آن از مواد رادیو اکتیو هم در مرحله تشخیص و هم در مرحله درمان بیماری ها استفاده می شود. با توجه به پیچیدگی حرفه پزشکی هسته‌ای و ابزارهای درمانی مورداستفاده در این حرفه این مسئله در رابطه میان پزشک و بیمار و تمامی کارهایی که پزشک برای درمان بیمار انجام می‌دهد مطرح می‌شود. در این پایان‌نامه تلاش شده است علاوه بر بررسی ارکان، مبانی و ماهیت مسئولیت مدنی پزشک هسته‌ای به‌طور عام و تعیین نوع مسئولیت وی اعم از قهری و قراردادی، به‌طور خاص در مورد تعهدات پرتو کاران و مسئولیت پزشک هسته‌ای در خصوص تشخیص و درمان بیماران ، تجهیزات و ابزارهای درمانی مورداستفاده بحث شود. روش مطالعه کتابخانه‌ای و بررسی فرضیه‌ها و پاسخ‌گویی به سؤالات توصیفی تحلیلی است. در پایان نتیجه گرفته می‌شود اگر پزشک قبل از شروع به درمان از بیمار برائت اخذ کند یا شرط عدم مسئولیت کند سبب معافیت پزشک به‌طورکلی از مسئولیت نمی‌شود بلکه صرفاً سبب جابجایی بار اثبات تقصیر می‌شود و فرض تقصیر یا فرض مسئولیت برای پزشک را بلااثر می‌کند. در صورت تقصیر پزشک هسته‌ای در اطلاع به رعایت نکات ایمنی به همراهان بیماران حاضر در مراکز پزشکی هسته‌ای در صورت آسیب به آن‌ها ناشی از مواد رادیواکتیو مسئولیت پزشک مفروض است و همچنین در صورت وجود اشکال در دستگاه‌های مورداستفاده در مراکز پزشکی هسته‌ای و آسیب به بیماران مسئولیت با شرکت‌های طرف قرارداد با سازمان انرژی اتمی خواهد بود و برای پزشک هسته‌ای مسئولیتی ایجاد نمی شود.
وازه های کلیدی:مسئولیت مدنی،بیمار،مسئولیت قراردادی،پزشکی هسته‌ای،مسئولیت قهری