مطالعه تطبیقی آدم‌ ربایی در حقوق کیفری ایران و آمریکا (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

آدم ربایی برای اولین بار در قانون مجازات عمومی 1591 در ماده 099 پیش بینی شده بود. قانون مربوط به تشدید مجازات رانندگان متخلف مصوب 1553 در ماده 00 نیز بزه آدم ربایی را پیش بینی کرده بود. همچنین در قانون تشدید مجازات آدم ربایی مصوب 1535 عنوان مختلف آدم ربایی مورد بررسی قرار گرفته بود. قانونگذار در اصلاحات 1533 قانون مجازات اسلامی، این جرم را پیش بینی کرد، و مقررات دیگر و از جمله قانون موصوف نسخ گردید. در رابطه با سابقه آدم ربایی در حقوق کیفری امریکا می توان گفت، آدم ربایی از تعاریف صورت گرفته از دادگاهایی این کشور شکل گرفته اما در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم حقوق کیفری آمریکا مجددا آدم ربایی را تعریف نمودشکل گرفته اما در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم حقوق کیفری آمریکا مجددا آدم ربایی را تعریف نمود. آدم ربایی به معنای سلب آزادی تن دیگری بدون رضایت او و با قصد نامشروع از راه جابجایی از محلی به محل دیگر میباشد. آدم ربایی از جمله جرایمی به حساب می آید که از دیرباز وجود داشته است. امروزه نیز آدم ربایی با انگیزهایی مختلف و متفاوت به وقوع می پیوندد. هر چند به دلایلی به طور دقیق نمی توانیم آمار دقیقی از آدم ربایی در ایران ارائه دهیم. لکن واقعیت این است که بزه آدم ربایی مثل جرایم دیگر در کشور ما نیز چون کشورهای دیگر در حال افزایش می باشد. در حقوق کیفری آمریکا قانون جزای نمونه در ماده 010 1 معمولا به تعبیر عنوان گرفتن یک شخص از یک مکان به مکان دیگر بر خلاف اراده او یا - محدود کردن فرد به یک فضای کنترل شده تعریف نموده است. مصادیق آدم ربایی در آمریکا در این ماده شامل توقیف نمودن ، محدودیت، فریفتن، ربودن و حمل نمودن بیان شده است. حداقل مجازات آدم ربایی در حقوق کیفری آمریکا 20 سال حبس می باشد.
واژه‌های کلیدی: آدم‌ربایی، حقوق کیفری ایران و آمریکا، گروگانگیری، بزه دیده.