مطالعه تطبیقی صحت و آثار تعهدات ناشی از قراردادهای رحم جایگزین در حقوق ایران و فقه اسلامی و وضعیت نسب، توارث و نفقه طفل متولّد از این قرارداد

توضیح

یکی از پدیده های جدید در علوم پزشکی،استفاده از رحم جایگزین است که منظور از آن، هم نامیده«مادر جایگزین» مداخله زن دیگری (غیرهمسر) در تولید مثل مصنوعی است که می شود. به این صورت که زن ثالث، قدرت پرورش فرزند را در رحم خود دارا می باشد و با قبول اسپرم و تخمک یا جنین از پدر و مادر حکمی، آن را برایشان پرورش می دهد و این شیوه، موضوع حقوقی و فقهی جدیدی است که پرسش های زیادی را برانگیخته است.این پرسش ها در زمینه هایی چون فقه، حقوق، روان شناسی و جامعه شناسی مطرح می شوند که بحث مهمی است که باید به آن توجه کرد.بنابراین، سؤال هایی قابل طرح و بررسی است.امید به بقاء و ادامه نسل برای انسان ها، فطری است. امروزه پیشرفت های علمی سبب شده است تا افراد بتوانند از غیر راه شناخته شده برای بچه دار شدن (آمیزش) به این هدف نائل آیند. یکی از روش های بچه دار شدن قرارداد استفاده از رحم جایگزین است.
واژه های کلیدی: رحم جایگزین، تولید مثل مصنوعی.