مطالعه تطبیقی فروش مال موقوفه در فقه اهل سنت و حقوق ایران (فایل منبع موجود نیست)
مرتضی حاجی پور
محمود علیزاده
گرمی
1392ش.
کارشناسی ارشد
20 ص.
فارسی
وقف بهترین و موثرترین وسیله تکافل اجتماعی است که آن عبارت است از مقدار مالی که فرد یا افراد به انتخاب خود از مالکیت مجازیشان خارج و به مالکیت حقیقی آن یعنی خداوند بر می گردانندو به عنوان نهادی حقوقی و اقتصادی مهم تداوم صدقات را امکان پذیر می سازد از امتیازات شریعت اسلامی آن است که مسلمانان را بر برادری و وحدت اجتماعی ترغیب می نماید . آنان را بر صدقه دادن بر کارهای خیر و اعانه مساکین تشویق می کند . همچنین وقف با رایج و معمول بودن در زمان های قدیم در میان ملل مختلف در دین مقدس اسلام به جهت تأکید قرآن و سنت اهمیت بیشتری کسب کرده است.از منظر فقهی ، فقها وقف را حبس مال وقفی و رها کردن منافع آن دانسته اند و در مورد بیع وقف هم گفته شده که بیعی که مبیع آن مال موقوفه باشد.آنچه در پایان نامه مورد بحث قرار گرفته بررسی فروش مال موقوفه در فقه اهل سنت و حقوق ایران است که با توجه به اعدله معتبر فقهی و مبانی آن چون قرآن ، سنت و اجماع به جواز بیع وقف در صورت نیازمندی اشاره شده است که با توجه به نظر فقهای امامیه و اهل سنت با اینکه اصل عدم جواز فروش مال موقوفه است ولی در موارد استثنایی بیع و تبدیل آن جایز دانسته شده است از قبیل مواردی چون تبدیل و فروش اموال مساجد و یا خرابی موقوفه و همچنین اختلاف شدید بین موقوف علیهم و حاجت و نیازمندی موقوف علیهم و . . . است.
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد