معناشناسی واژگان مربوط به حوزه فقه سیاسی در قرآن کریم

توضیح

بسیاری از لغات از زبانهای دیگر وارد قرآن کریم شده، از جمله واژه هایی که قبل از اسلام نیز مورد استفاده بوده است ولی بعد از نبوت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) با توجه به تشکیلات سیاسی - اسلامی، معنای واژه ها از معنای لغوی به معنای اصطلاحی توسعه یا تضییق پیدا کرده است؛ مثلاً واژه ی حکم و حکومت که در لغت به معنای امر کردن آمده است، بعد از اسلام و تشکیل حکومت اسلامی به معنای قانون اسلام است که به تشکیلات سیاسی و شئونات پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار(علیهم السلام) و خلفای اسلامی، تغییر و توسعه پیدا کرده است. پژوهش حاضر به روش توصیفی - تحلیلی به بررسی معناشناسی برخی واژگان مربوط به حوزه فقه سیاسی(ظلم، استکبار، ولی، حکم) با هدف تبیین واژه های فقهی - سیاسی در قرآن کریم در دوران قبل از اسلام و بعد از اسلام می پردازد. از یافته های این پژوهش آن است که برخی از واژه هایی که در قرآن کریم وجود دارد، قبل از اسلام نیز مورد استفاده بوده است اما معنای بسیاری از واژه ها توسعه، تضییق و یا تغییر پیدا کرده است.
واژه‌های کلیدی: قرآن کریم، فقه سیاسی، معناشناسی، تحول معنایی، توسعه معنایی.