موجبات حق درفقه وحقوق موضوعه

توضیح

از دیدگاه فقه اسلامی منشأوموجبات حق در مواردی طبیعت می باشد.شارع به عنوان اینکه شأن تکوینی وخالق بودن را نیز دارد باخلق انسان وباتوجه به نیازهای وی.حقوقی رابه عنوان حقوق فطری وی پذیرفته است که آنها ازلوازم طبیعی خلقت اوست این حقوق را هر انسان به حسب طبیعتش می پذیرد ومی پسنددمانند حق آزادی،حق حیات وزندگی از سوی دیگر منشأحق در موارد بسیاری خود شرع است .شرع با توجه به مصالح ،حقی را برای شخص در نظر می گیرد تا مصالح وی یا جامعه راتأمین نماید.مانند نظام زناشویی برای هر یک از زن وشوهر حقوق متناسب با آن دو را درنظر گرفته است تا مصالح فردی واجتماعی تأمین گرددوحق به معنای خاص فقهی نوعی سلطه قراردادی است بر عین (مانند حق تحجیرورهن)یا (بر انسانی حکم الهی وشماری دیگراحکام راسبب ومنشأحقوق بشمار آورده اندازاین روبسیاری از حقوقدانان منشأحق را شریعت یاقانون می دانند وهرچه را قانون به رسمیت بشناسد حق است.باتوجه به حقوق مالکیتهای معنوی اسباب حق می تواند متعددباشد،درمواردی مثل حق التألیف،حق اختراع ،حق اکتشاف و...باتوجه به قاعده ی ا لحق لمن سبق هرنوع پیشی گرفتن می تواند ایجاد حق کند.حیازت،تصرف،تحجیرو...می تواند منشأ حق باشد .
واژه های کلیدی: حق، فقه، حقوق موضوعه.