توضیح

چکیده آزمایش های پزشکی یکی از ابزارهایی هستند که با دقت بسیار بالا به کمک ادله ی اثبات دعوی، خواه حقوقی و خواه جزایی آمده اند. با توجه به اینکه همه ی ادله ی اثبات دعوا مبتنی بر ظن هستند و احتمال اثبات خلاف در آن ها وجود دارد و نیز به لحاظ غیرانحصاری بودن ادله ی مذکور، باید بتوان از آزمایش های پزشکی به عنوان یک دلیل جدید در بسیاری از دعاوی حقوقی و کیفری استفاده کرد که برای ایجاد بستر لازم برای استناد به آن نیاز به تصریح قانونی وجود دارد. از اینرو، در این تحقیق با این سوال روبرو هستیم که؛ با توجه به جایگاه و کاربرد آزمایش پزشکی در کشف جرم؛ نقش آزمایش های پزشکی در ادله اثبات حقوقی و کیفری چیست؟ آزمایش های پزشکی به عنوان یک دلیل مستقل تحت عنوان اماره قضایی، در اثبات برخی از دعاوی مانند نسب و جرایم وجود دارد. ضمن این که اکثر فقها و حقوقدانان بر حجیت آزمایش های پزشکی در صورتی که مفید علم باشند، اظهار نظر نموده اند. این آزمایش ها، می تواند مانند دیگر ادله ی اثبات دعوی؛ اقرار، شهادت و سوگند دلالت مستقل داشته باشد. آزمایش هایی مانند: انگشت نگاری ،DNAآزمایش بزاق، خون و ... که پس از وقوع جنایت به منظور کشف حقیقت و یافتن مقصر اصلی انجام می شود در آیین دادرسی کیفری و مدنی جزء امارات و قرائن قضایی محسوب شده است. لذا یافته های تحقیق حاکی از آنست که؛ در موضوع تعارض آزمایش پزشکی و ادله اثبات دعوی در امور کیفری و مدنی، در صورت تعارض آزمایش پزشکی با اقرار، آزمایش پزشکی مغلوب اقرار خواهد بود، اما قابلیت ایستادگی در برابر سایر ادله دعوی مانند شهادت و سوگند دارد، اما در حال حاضر به لحاظ نبود مقررات صریح قانونی توسل به این آزمایش ها توسط اصحاب دعوا یا قضات با ابهام روبروست. قانون گذار برای جلوگیری از تهافت رویه ی قضایی شرایط دقیق استفاده از آزمایش پزشکی را در قانون به صراحت بیان نماید. از اینرو، این تحقیق به شیوه ی توصیفی-تحلیلی با هدف بررسی نقش آزمایش های پزشکی در ادله اثبات حقوقی و کیفری به جایگاه و کاربرد آزمایش پزشکی در کشف جرم می پردازد.
واژه های کلیدی: ادله اثبات دعوی، آزمایش پزشکی، اماره قضایی، پزشکی قانونی، اهل خبره.