عنوان
نقش اثباتی ادله جدید در دادرسی مدنی با تمرکز بر آزمایشات ژنتیک در اثبات نسب
نویسنده
اصطلاحنامه
آزمایش ژنتیک (Genetic Testing) | آیین دادرسی مدنی (Civil Procedure) | اثبات نسب | ادله اثبات دعوی (فقه) (Evidence, Demonstrative (Islamic law)) | حجیت (فقه) (Authoritativeness (Islamic law)) | حقوق (Law) | دی ان ا (DNA) | دی. ان. ا. -- تجزیه و آزمایش (DNA -- Analysis) | ژنتیک (Genetics) | فقه (Islamic law) | نسب (Parentage) | نسب شناسی ژنتیکی (Genetic genealogy)
استادراهنما
سبحان اله قنبری شورکایی
محل نشر
بهشهر
تاریخ نشر
۱۳۹۶
مقطع تحصیلی
کارشناسی ارشد
مشخصات ظاهری
20 ص.
زبان
فارسی
توضیح
امروزه با پیشرفت علم و فناوری دانش ژنتیکی در زمینه مسائل مربوط به باستان شناسی، تعیین جنسیت، ژنتیک و نژاد پرستی، مسائل حقوقی مانند اثبات نسب و همچنین شناسایی مجرمان بسیار کاربردی است. یکی از دلایل مهم ورود ژنتیک به عرصه رشته های مختلف یکتا بودن کد ژنتیک هر فرد است. یکی از مسائل مهم در حقوق خانواده، اثبات نسب است که آثار قانونی بسیار مهمی بر آن استثنای است. امروزه با پیشرفت علم، امکان استفاده از آزمایشهای ژنتیکی در تقاضای اثبات نسب وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به نقش مثبتی در عدالت در دادرسی مدنی با تمرکز بر روی ژنتیک در اثبات نسب است. فقها در حجیت این نوع آزمایش ها برای اثبات نسب اختلاف؛ برخی به حجیت این عقیده در صورت حصول علم و گروهی بر عدم حجیت آن معتقدند. در میان حقوقدانان اختلاف نظر کمتری وجود دارد و اختلاف موجود تنها در نحوه استناد به این آزمایش هاست. در شرایط حاضر، با توجه به اینکه همه ادله اثبات نسب مبتنی بر شان است و احتمال وجود اثبات خلاف در آنها وجود دارد و همچنین به لحاظ غیر انحصاری بودن ادله معرق، باید آزمایش های ژنتیک را به عنوان یک دلیل جدید در بسیاری از دعاوی اثبات نسب استفاده کرد، لیکن برای ایجاد بستر لازم برای استناد به آن نیاز به تصویب قانونی وجود دارد.
واژههای کلیدی: نسب، ژنتیک