نقش دلایل ژنتیکی در دعوی اثبات نسب

توضیح

امروزه اثبات و نفی نسب یکی از مسائل مهم در حوزه حقوق و پزشکی قانونی است. از آنجایی که کسی از روابط پنهانی افراد خبر ندارد باید با استفاده از ادله پی به حقیقت برد. تلاش شرع و قانون در انتساب نسب است و تا جایی که می تواند سعی در استحکام بنیان خانواده دارد. در قانون مدنی راههایی برای اثبات نسب بیان شده ولیکن امروزه آزمایش های ژنتیک پا به عرصه گذاشته اند و اگر دست کم قطعی تر از بقیه ادله نباشند کمتر از آنها نیستند. اما مسئله اینجاست که این آزمایش ها با وجود اینکه از توان بالای اثباتی برخوردار هستند اما در بسیاری از موارد رابطه خونی را ثابت می کنند نه رابطه نسبی و شرعی. به هر حال با دانش ژنتیک چنانچه تنها یک سلول در اختیار باشد از روی اطلاعات آن می توان هویت شخص را تشخیص داد. در این تحقیق که از روش کتابخانه ای و شیوه تجزیه و تحلیل استفاده شده است، سعی شده پس از بررسی مفهوم نسب و انواع آن به آزمایشات ژنتیک و ماهیت آنها پرداخته شود و سپس نقش آنها در انواع دعاوی اثبات نسب بیان گردد. در پایان، دلایل اشاره شده در قانون به صورت مجزا بررسی شده اند تا نقش و توان اثباتی هر کدام مشخص گردد. پس از بررسی تمامی ادله این نتیجه به دست آمد که اگر آزمایشات ژنتیک به طور دقیق انجام شوند و از چندین مرحله پزشکی عبور کنند، می توانیم آنها را علاوه بر اثبات رابطه خونی مثبت رابطه نسبی نیز بدانیم.
واژه‌های کلیدی: ژنتیک، طرح دعوا، اثبات نسب، نفی نسب، اماره فراش.