نقش زمان و مکان در اجتهاد و تاثیر آن بر فقه زنان در آرای امام خمینی (س)

توضیح

س از پیروزی انقلاب اسلامی و تغییر در ساختار سیاسی ایران، تغییراتی نیز در ساختار اجتماعی آن ایجاد گردید. به عنوان مثال، زنان برای حضور در اجتماع ملزم به حفظ حجاب گردیدند و یا از انجام برخی از مشاغل از جمله قضاوت ممنوع شدند. با توجه به اینکه نظام جمهوری اسلامی ایران بر پایه آراء مردمی محقق گردید و از جهتی منطبق بر موازین شریعت اسلام و مذهب امامیه می‌باشد، لزوم جمع میان احکام اسلامی و مسائل و نیازهای روز زنان امری ضروری گردید. در پژوهش حاضر سعی شده است تا با روش توصیفی - تحلیلی و کتابخانه‌ای با مطالعه آثار امام خمینی (س) و مداقه در آن‌ها نقش و جایگاه «اجتهاد و نقش زمان و مکان در آن، از نظرگاه امام خمینی (س) مورد بررسی قرار گیرد. به همین منظور عمده‌ترین مسائل مطرح در جامعه کنونی مورد اشاره قرار می‌گیرد. امام خمینی (س) به عنوان بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، با حفظ اصول کلی فقه سنتی، سعی بر این داشته است تا از تساوی زنان به تناسب نیازهای روز جامعه غفلت نورزد. و این مهم بر پایه دخیل دانستن دو عنصر زمان و مکان در اجتهاد توسط او بود. به نظر می‌رسد امام خمینی(س) با اعتقاد بر فقه سنتی و هم‌چنین پذیرش اجتهاد به‌تناسب زمان و مکان و دخالت دادن قضاوت عقل و دلالت عرف و مشی، بر طبق آن‌ها، موضعی میانه‌رو دارد ودر مواردی که حکمی از احکام و یا قانونی از قوانین ملتزم نقض احکام مسلّم اسلامی گردد ویا باطبیعت و سرشت زنان تعارض و تنافی داشته باشد بر پایه فقه سنتی عمل کرده است.
واژه‌های کلیدی: اجتهاد، فقه، مسائل زنان، امام خمینی ( ره)