نقش مصلحت عمومی در محدود نمودن آزادی های فردی

توضیح

کسانی که با تردید به نظریه مصلحت عمومی که درباره منافع جمعی است می‌نگرند؛عموما چنین می‌اندیشند که نظریه مصلحت عمومی نمی تواند ضامن آزادی‌های فردی باشد و آزادی فرد، ضرورت عدم مداخله قدرت در حوزه خصوصی شهروندان را پی‌ریزی می‌کند. پژوهش حاضر به بررسی ساختار نظری و تعاریف و نظریات رایج، آزادی فردی و مصلحت عمومی و به این سوال اصلی می‌پردازد که چه نسبتی بین مصلحت و موقعیت فرد در جامعه وجود دارد و به این سوال فرعی پاسخ خواهد داد که مهمترین ابزارهای تحدید هر کدام از مصلحت عمومی و آزادی فردی چیست؟همچنین کارکرد مصلحت عمومی را بر اساس مفهوم مثبت و منفی آزادی فردی تحلیل می‌کند و رویکرد جمع گرایانه و فردگرایانه را بر اساس حداکثر و حداقل مداخله دولت شرح می‌دهد.در نهایت به بررسی نقش مصلحت عمومی در محدود کردن آزادی فردی در حقوق ایران با توجه به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و کارکرد نظریه‌های مطرح شده در باب آزادی فردی و مصلحت عمومی را در نظام جمهوری اسلامی ایران مورد بررسی و تحلیل قرار می‌دهد.
واژه‌های کلیدی: مصلحت عمومی، آزادی فردی، قانون اساسی، قدرت عمومی، آزادی منفی،
آزادی مثبت، حاکمیت قانون.