وضعیت حقوقی مالکیت فکری و معنوی و شیوه های انتقال آن در حقوق ایران و انگلیس و مقایسه آنها

توضیح

مالکیت معنوی و فکری یک نوع حمایت از حقوق فکری افراد است و با وضع قوانین در این عرصه قانون گذار سعی دارد از حقوق فکری خالقین اثر به نحوی حمایت کند. زیرا برای یک اثر نو قطعا باید وقت و هزینه صرف شود تا فکر افراد نمود خارجی پیدا کرده و کاربردی شود و حمایت درست و اصولی از خالقین و پدیدآورندگان اثر باعث ایجاد انگیزه در این افراد می شود تا آثار جدیدتر و با کیفیت بهتر را تولید کنند، زیرا آنها آرامش خاطر می یابند که آثارشان در صورت تعدی دیگران مورد حمایت قرار می گیرد و حقوقشان تضیع نمی شود و این خود باعث پیشرفت علم و صنعت و ادب و هنر در کشور می شود که ماحصل این پیشرفت رفاه برای جامعه است. امروزه اموال معنوی در دو عرصه مالکیت فکری و مالکیت صنعتی به طرز شگفت آوری گسترش یافته اند. این گسترش و شیوع، حمایت و سهولت در نقل و انتقال اموال معنوی را می طلبد. قانون های موجود در ایران تلویحا به قابلیت نقل و انتقال اموال معنوی اشاره دارند، اما به اصول حاکم بر این نقل و انتقال نپرداخته است، علاوه بر این در مورد قابلیت انتقال در قالب های رایج نیز، خلاهای قانونی وجود دارد، برای مثال انگلستان در مدارهای یکپارچه، اسرار تجاری و رقابت قانون خاص دارند در صورتی که در ایران اینطور نیست. قانون های موجود در اثبات مالکیت و اهمیت حقوق معنوی به نسبت پذیرفتنی است، اما در جهت انطباق کامل مبانی سنتی و مرسوم مالکیت و نقل و انتقال آن با نظام مالکیت معنوی و نحوه انتقال آنها مشکلاتی وجود دارد. نقل و انتقال اموال معنوی در برخی عقود مانند رهن، صلح، هبه و بیع با موانعی رو به روست و در عقود اجاره، وکالت و عاریه نیز قانون های فعلی پاسخگو نیست. با عنایت به مواد 454 و 465 قانون مدنی انتقال اموال معنوی در قالب عقد معاوضه امکان پذیر است. در این پایان نامه سعی داریم به بررسی مالکیت فکری ومعنوی وشیوه انتقال آن بپردازیم.
واژه‌های کلیدی: مالکیت، معنوی، مالکیت صنعتی، مالکیت ادبی و هنری، انتقال، خسارت