توضیح

یکی از روشهای درمان نازایی تلقیح مصنوعی است؛ یعنی بارور کردن انسان با وسایل مصنوعی. قبل از روی آوردن به تلقیح مصنوعی ؛آگاهی از حکم جواز یا منع آن و وضعیّت حقوقی متولّدین ناشی از آن ضروری است. فقهاوحقوقدانان در زمینه ی مشروعیّت وعدم مشروعیّت انواع تلقیح مصنوعی اختلاف نظر دارند؛ عدّه ای قائل به جواز انواع تلقیح مصنوعی و عدّه ای دیگر قائل به منع انواع آن هستند.در این تحقیق همه ی نظریّات به طور مفصّل بررسی گردیده است. یکی از مسائل اساسی در مورد اطفال ناشی از تلقیح مصنوعی مسأله نسب است،چرا که دربردارنده ی بسیاری از آثار و نتایج مهم ،مانند :ارث،محرمیّت وحضانت است. از نتایج این تحقیق این است که تلقیح مصنوعی در مواردی که ضرورت دارد مجاز است وفرزند ناشی از تلقیح ملحق به صاحب نطفه است ومانند کودک طبیعی دارای کلّیه حقوق می باشد.
واژه های کلیدی: تلقیح مصنوعی، فقه جعفری، نظام حقوقی، انتقال جنین، اصول حقوقی، نسب، رحم جایگزین.