عنوان
ماهیت قراردادهای آتی سهام از منظر حقوقی و فقه امامیه
نویسنده
استادراهنما
مهشیدالسادات طبایی
استادمشاور
شکوه نامدار
محل نشر
تهران
تاریخ نشر
1395
مقطع تحصیلی
کارشناسی ارشد
مشخصات ظاهری
113 ص.
زبان
فارسی
توضیح
ابزارهای مشتقه، قراردادهای مالی است که ارزش آن مشتق از ارزش قیمت دارایی پایه آن است. قراردادهای آتی یکی از انواع ابزارهای مشتقه است که تنها در بورس و به صورت استاندارد معامله میشود و به شدت تحت کنترل و نظارت است. بازار مشتقه مالی که در آن قرارداد آتی و قرارداد اختیار معامله عرضه میشود، مدتی است که به تجویز بند 11 ماده 1 قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران (مصوب1384) در سطحی محدود آغاز شده است. دارایی پایه در این قراردادها ممکن است کالا یا اوراق بهادار باشد. از دیدگاه فقه امامیه و حقوق ایران، اعتبار این قراردادها به طورکلی و صرفنظر از مورد آن (دارایی پایه) اثبات شده است. ولی در این میان اعتبار قراردادهای مشتقهای که دارایی پایه آن شاخص سهام است، پیوسته محل تأمل و اشکال بوده است. باید گفت در سال های اخیر استفاده گسترده از اوراق مشتقه بسیار فراگیر شده است به گونهای که بداعت و گستره استفاده از آن امروزه بر هیچ فعال اقتصادی در کشورهای توسعه یافته پوشیده نمانده است. بررسی فقهی مشتقات و به ویژه قرارداد آتی که ماهیت جدیدی داشته و در بازار سرمایه کشورمان عملیاتی شده است، جایگاه بسیار مهمی در بازار مالی اسلامی دارد در پژوهش پیش رو به روش مروری- اسنادی، به بررسی فقهی قرارداد آتی، احکام و آثار آن پرداخته شد. نتیجههای حاصل از این پژوهش نشان میدهد اکثر قراردادهای آتی از مصداقهای تعهد در برابر تعهد برای انجام بیع نقد در آینده است به طور ی که طرفین در زمان حال، تعهد به انجام بیع نقد را توافق میکنند و در سررسید، بیع نقدی اتفاق میافتد. درباره پرداخت حساب ودیعه و تعدیل روزانه حساب ودیعه میتوان گفت که از مصداقهای شر طهای ضمن عقد این قرارداد است که طرفین توافق میکنند جهت ضمانت عقد؛ اولا،ً مبلغی را نزد اتاق پایاپای قرار دهند؛ ثانیا،ً متناسب با نوسانهای بازار آتی مقادیر این حساب، ودیعه تعدیل شود تا هیچ طرفی از طرفین قرارداد به نکول در قرارداد تمایل نداشته باشند و اگر طرفی نکول کرد خسارتی به طرف دیگر وارد نشود. همچنین ماهیت فقهی تسویه نقدی پیش از سررسید از مصداقهای انتقال تعهد بوده که با اصول مالی اسلامی تضاد نداشته و تسویه نقدی در سررسید نیز به علت عدم منافات با قاعدهی "لاضرر" دیگر قاعدههای اسلامی بیاشکال است. همچنین انواع دارایی پایه قرارداد آتی با استفاده از ویژگیهای مبیع، بحث و بررسی شد و آتی کالا، سهام و ارز بیاشکال بوده؛ اما آتی شاخص سهام اشکال دارد.
واژههای کلیدی: قرارداد آتی، تعدیل حساب ودیعه، تسویه نقدی، دارایی پایه