عنوان
جرمانگاری شبیهسازی انسان
نویسنده
اصطلاحنامه
استادراهنما
حسن شاهملکپور | محمدرضا نظرینژاد کیاشی
استادمشاور
عباس سلمانپور
محل نشر
گیلان
ناشر
تاریخ نشر
1392
مقطع تحصیلی
کارشناسی ارشد
مشخصات ظاهری
135 ص.
زبان
فارسی
توضیح
شبیهسازی پدیدهای نوین در عرصه ژنتیک و علم پزشکی است که هنوز در آغاز راه شگرف و بیمانند خود می باشد. در طول تاریخ بشر هرگاه کشف، اختراع یا نظریهای انقلابی و غیرعادی پدید آمده ابتدائاً برآشفتگی منظومه معرفتی و ارزشی زمانه خویش را در برداشته است. مسأله شبیهسازی نیز میتواند قابل قیاس با چنین وضعیتهایی باشد که دیر یا زود در زمینهی معرفتی و ارزشی زمانه جای مناسب خود را خواهد یافت. و همچنین شبیهسازی از جمله مسائل مستحدثه و حاصل تحولات علمی و فناوری عصر حاضر است که در دنیای امروز مورد توجه جوامع مختلف قرار گرفته است. این رویکرد در حوزههای خارج از دانش تجربی از جمله حوزههای مختلف اخلاقی، دینی، اجتماعی و حقوقی، اعم از شاخه کیفری و بینالملل بحثهای مناقشهانگیزی برانگیخته است. همچنین دولتهای بسیاری در حوزههای حقوقی مختلف در چارچوب مرزهای ملی و بینالمللی قوانین متعددی در خصوص منع یا تحدید اشکال شبیهسازی انسانی تصویب نمودهاند. برآیند این چالشها در حقوق جزا منجر به تصویب پارهای از قوانین و جرمانگاری همانندسازی در ابعاد فراملی و به تبع آن در برخی کشورها در عرصه ملی شده است. دامنه جرمانگاری انجام شده در زمینهی شبیهسازی متغیر است و این سیاست جنایی متغیر دولتها عمدتاً ناشی از تفاوت باورهای دینی، مذهبی و تنوع اندیشههای اخلاقی حاکم بر آن جوامع میباشد. ایران اسلامی با وجود اینکه از معدود کشورهای صاحب این تکنولوژی است، هنوز موضع مشخصی در این باره ارائه نداده است؛ اما به نظر میرسد که از لحاظ شرعی و اسلامی دلیل محکمی بر رد این شیوه از تولید مثل موجود نباشد؛ دراینصورت می-توان بااستناد به «اصل اباحه» حکم به جواز آن را ارجح دانست. البته برای پاسخگویی به دیدگاهها در مقابل پدیده شبیهسازی انسان زمان بیشتری مورد نیاز است.
واژههای کلیدی: شبیه سازی، قانون، جرم انگاری، ژنتیک، اخلاق