همانطور که بزرگواران مستحضر هستند، اگر ما نگاهمان به علم اجتماعی و علم متأثر از انگاره‌های مدرن و انگاره‌های کنتی باشد قاعدتاً باید علم اجتماعی را به دو سه سده اخیر محدود بدانیم.
اما واقعیت این است که جوامع اسلامی همواره در ارتباط با خودشان، مسائلشان و کنش‌هایشان فکر می‌کردند و جایی که کنش‌هایی بوده است احیاناً تجویزهایی داشته‌اند که در واقع این‌ها همه صورت علمی داشته است، وجه قالب داوری‌ها و پیش‌فرض‌های متأثر از روشنگری این است که تمام این تحلیل‌ها و تجویزها چون که با مرجعیت وحی بوده است علم نیست...
