النظام القانونی لعقد البناء و التشغیل و نقل الملکیة، دراسة مقارنة بین العراق و ایران و لبنان

توضیح

نامه ما با عنوان (نظام حقوقی قرارداد ، بهره برداری و انتقال مالکیت ، مطالعه تطبیقی بین عراق ، ایران و لبنان) ، در تلاش بسیاری از کشورها ، به ویژه کشورهای در حال توسعه ، برای استفاده از روش جدیدی در مدیریت پروژه های خود بود. ، به ویژه پروژه های بزرگ ، به منظور ایجاد زیرساخت های قوی مانند فرودگاه ها ، بنادر و شبکه های جاده ای و برق و سایر خدمات تاسیساتی که به نیازهای مردم مربوط است و با انعقاد قرارداد برای ایجاد این پروژه ها با افراد یا شرکت های خصوصی بخش برای ایجاد و بهره برداری از این پروژه ها و تأمین مالی آنها توسط آنها به روشی جدید به نام BOT ، به معنی ساخت ، بهره برداری و انتقال مالکیت ، و به عنوان تعهد یک قرارداد قراردادی بین دولت و شرکت پروژه ، به عنوان ارتقاء و ظهور ایده ربات به منظور خدمت به منابع توسعه ای در کشورها ، به ویژه کشورهای در حال توسعه صورت گرفت ، زیرا این کشورها علاقه مند به پروژه هایی هستند که بر اساس این سیستم برای دستیابی به توسعه اقتصادی در آنها ایجاد شده و بهبود می یابد. زیرساخت های آنها ، و قرارداد ساخت ، بهره برداری و انتقال در چند مرحله انجام می شود: در مرحله اول مرحله ایده ، مطالعات و تأسیس است ، مرحله دوم مرحله انتخاب سرمایه گذار خوب و حق امتیاز ، و مرحله سوم مرحله سرمایه گذاری است قرارداد ، که باید مطابق با یک سیستم حقوقی خاص باشد ، و مرحله چهارم مرحله ای است برای اجرای آنچه در توافق بین دولت اعلام شده و سرمایه گذار دارای قرارداد امتیاز بیان شده است ، که در آن شرکت های سرمایه گذار مسئولیت ایجاد یک پروژه عظیم و پرهزینه ، با استفاده از قابلیت های مالی و فنی آنها ، سپس ایجاد پروژه و تحویل آن به نقطه بهره برداری. سپس با تأمین مالی پروژه در مدت زمان مشخص شده در قرارداد ، و بیشتر آن طولانی مدت است (به عنوان مثال 20 ، 30 ، 40 یا حتی 50 سال) ، و شایان ذکر است که سود دولت و شرکت پروژه در بلند مدت است ، جایی که دولت کل پروژه را پس از پایان قرارداد ، سرمایه گذار می گیرد سود احتمالی برای مدت زمان امتیاز که در قرارداد مقرر شده است.
واژه‌های کلیدی: ساخت، بهره برداری، انتقال، قرارداد، ایران، لبنان، عراق، حقوق